To teach Naruto the Rasengan, Jiraiya broke the training down into three parts. With a foundation of water and tree walking, Jiraiya wanted Naruto to create a flow of chakra from his palm and rotate it. By holding a water balloon in his hand, the released chakra would cause the water inside to move. The first act is to gather and maintain chakra in ones hand; this uses skills gained in the tree climbing exercise. Next the ninja needs to release a constant amount of chakra as learned in the water walking exercise. Finally the ninja needs to push and rotate the water inside the water balloon.
Step One:
Jiraiya thus broke down the training into three steps. First Naruto had to rotate the water and break the water balloon; this step emphasizes rotation. The rotating chakra must spin in proper synch with the body. When the body and spirit energy mix to form chakra, it rotates clockwise or counter clockwise within the body of the ninja. The ninja will need to spin the chakra within the palm in the same direction it does in the body to attain maximum efficiency. Naruto had trouble popping the balloon with the first step, because he was unable to make his chakra rotate randomly with only one hand. To make up for this issue, he learned to utilize his right hand to release the chakra, and then use this hand to strike the left balloon hand multiple times to rotate the water inside. This caused the water to rotate multiple ways, creating enough instability to break the balloon.
Step Two:
The second step involves breaking a rubber ball, much like the water balloon but about 100 times more difficult to pop. This step emphasizes power. Because the ball lacks water, it is more difficult to imagine the spinning chakra inside. Naruto had the most difficulty with this step. No matter how much chakra he pumped into the ball it would not pop, causing more and more pain in his hands. He then grasped he would need to build and keep storing the chakra until he could bear the pain no more, and then begin the rotation process. Doing it in this fashion allowed him to pierce the skin and deflate the ball. This step is hard because there was little for Naruto to concentrate on. To rectify this, Jiraiya had Naruto concentrate on a mark made in the palm of the hand. Naruto had difficulty concentrating on the spot until he remembered back to the leaf forehead training his teacher Iruka taught years before. By placing a leaf to the forehead, a ninja would have to properly concentrate on it alone and mold the chakra to keep it affixed to the forehead. Naruto modified his palm mark to look like a leaf. He then focused and concentrated his chakra to this spot and the ball exploded!
Step Three:
The third step involves quickly rotating the chakra randomly in a balloon full of air. This causes the chakra to form a spherical shape akin to a small typhoon. Though even more power and rotation is used than in step two, the balloon itself will not move or pop due to the precise chakra control. Using 100% of the skills used in steps one and two, the ninja is to create an imaginary layer to contain the rotating chakra and compress the chakra within that layer. By retaining this power within the hand alone, the power will not disperse, it will become faster and more concentrated and reach its ultimate destructive power. Naruto had trouble controlling 100% of his power with just two hands and had to rely on a Kage Bunshin clone to help contain the rotating chakra within the spherical layer.
Final:
Mastering Normal Rasengan:
Naruto would later advance his skills, giving him greater control of his chakra during the Rasengan creation process. Naruto would also go on to further make the jutsu his own, by creating a new variation of the Rasengan called Oodama Rasengan, this "Big Ball" version relies on a Kage Bunshin, but packs an even more powerful impact than the normal Rasengan.
Creating an Elemental Rasengan:
Naruto's drive to stay on equal footing with Uchiha Sasuke would cause him to take the next step in developing the Rasengan. Upon speaking with Hatake Kakashi, Naruto realized that Kage Bunshin transfer their memory back to the ninja upon dispersal. Because Naruto had access to vast quantities of chakra, he could use Tajuu Kage Bunshin fairly extensively. This would allow each Naruto to work on the jutsu, disperse and then give the rest the updated information. This allowed Naruto to use thousands of clones and greatly reduce the time needed to figure out how to successfully alter the nature of the chakra into his Wind element type. What would have taken Naruto alone possibly decades to do; he managed to do in the span of about a week. It is unclear whether any other elements could successfully be added to the Rasengan shaped chakra. With enough time and training, a ninja with enough control over an element type may be able to do so.
Wind Element Training Step One:
The Wind Element is known for its ability to cut and sever most anything, making it an excellent offensive oriented ability for close and mid-ranged battles. The first step in wind training is placing a leaf between ones palms and then cutting it in half with only ones chakra. To manipulate ones chakra it helps if the ninja imagines their chakra splitting into two and then grinding back across themselves. This allows the two chakra fields to essentially sharpen the other into a very thin and sharp cutting edge.
Wind Element Training Step Two:
The second step involves cutting running water with all the Wind chakra the ninja can manage. With this the ninja has to create and produce massive amounts of elemental chakra nearly instantaneously, just as they would in an actual jutsu. To successfully cut the water, the ninja must ensure their Wind chakra remains in the body long enough after molding it.
Wind Element Training Step Three:
The final step in Wind training is to spatially recompose your newly created elemental chakra. This allows the ninja to determine the strength and scope of their attack. The normal Rasengan itself is pure spatial recomposition of chakra. To combine the two is not easy, as the number of ninja who can do both simultaneously is limited. To do so requires a natural innate talent. It was this step which was too difficult even for the Fourth Hokage. The Fourth intended to add his own elemental chakra into the highly developed spatial recomposition of the Rasengan to create a Rank S or even higher rank of difficulty jutsu. This task proved very difficult for Naruto, extensively requiring Tenzou's Bijuu control powers. According to Naruto this task asked him to do two things which couldn't be done alone. To that end he decided to use two clones, one to help with Rasengan formation and the other to help in Wind element creation. This allowed him to finally master the technique, without the apparent need for other clones.
Fuuton • Rasen Shuriken is a Ninjutsu technique utilizing the Wind Element. Rasen Shuriken was developed by Uzumaki Naruto out of the original Fuuton • Rasengan. This spiraling Wind attack has only been seen in a half completed state. But even in this incomplete form, it has wrought massive destruction. With the aid of clones Naruto will form Rasengan and add the Wind Element. Though called "shuriken" the attack is not thrown. The trick name along with the aid of clones who act as a feint allow Naruto to get in close and strike his opponent. The attack itself can only be maintained in his hands for a few seconds time.
Rasen Shuriken is formed by enumerable miniscule small blades which slice into every cell of his target, severing the chakra circulatory channels connecting all the vital points on the body. Once it connects the highly dangerous attack will envelop the target in a massive sphere of destruction. The attack hits the opponent in such a way that it is even beyond the abilities of the Sharingan to copy. Due to its channel severing nature, the result on the body resembles a fast acting poison more than an outright attack. Unfortunately this same damage is done to Naruto's arm. For that reason Tsunade declared it forbidden.
Friday, January 30, 2009
Learning Rasengan:
Thursday, January 29, 2009
လူ
လူ..လူ..လူ
ူပုခံုး ႏွစ္ဘက္ၾကား ေခါင္းေပါက္တာခ်င္း အတူတူ..
ရိုးသားျဖဴစင္တာလဲ လူ..ေကာက္က်စ္စဥ္းလဲတာလဲ လူ.
.အားနာတတ္တာလဲ လူ...အားမနာတတ္တာလဲ
လူ..ေသြးၾကီးတာလဲ လူ
..ေၾကာက္ရြံ႕တတ္တာလဲ လူ..အတင္းေျပာတတ္တာလဲ
လူ..စကားနည္းတတ္တာလဲ
လူ..လူေပါင္းမ်ားစြာစရိုက္ေပါင္း ေသာင္းေျခာက္ေထာင္မွာဘာကိုေရြးျပီးဘာကို
က်င့္မလဲ..တခ်ိဳ႕က ေျပာတဲ့ မိုးခါးေရမင္းေကာ ေသာက္သံုးဖူးခဲ့လား..
ခ်ိဳျမတဲ့ စကားနဲ႕ေကာက္က်စ္တဲ့ ႏွလံုးသားမင္းပိုင္ဆုိင္ဖူးခဲ့သလား....
အဲတာ လူပီသရဲ႕လားလူခ်င္းတူတူမင္းလဲ လူ ..
ငါလဲလူလူထဲကလူလူပီသတဲ့ လူ..လူျဖစ္ျပီး
လူစစ္မွန္တဲ့လူမင္းေကာျဖစ္ခ်င္လားျဖစ္ေကာ
ျဖစ္ခဲ့ဘူးသလားျဖစ္ေကာ ျဖစ္နိုင္မွာတဲ့လား...
လမ္းဆံုး
အၾကင္နာ ႏုႏုအျဖဴေရာင္ အတုေတြ နဲ႕
ငါ့ဘ၀ကို နင္ေဆးခ်ယ္ခဲ့..အသည္းမပါအခ်စ္မဲ ဗလာနဲ႕
နင္ဟာ တကယ္ေတာ့ကေ၀ဆိုးတပါး ..
ေစလိုရာေစေနလိုရာေနထားရာေန ေစရာသြားၾကိဳးမပါတဲ့
ၾကိဳးဆြဲအ၇ုပ္တခုအျဖစ္နင္ျပဳစားခဲ့ေလေရာ့သလား..
ကဲခုေတာ့ျပဇာတ္လည္းဆံုးမင္လည္းတဲ့ုးျပီ...
အရုပ္ၾကိဳးျပတ္အခ်စ္ငတ္မေလး
ငါဘယ္ေခ်ာင္ဆီမွာ ေရွာင္ပုန္းရပါ့..
Wednesday, January 28, 2009
အခ်စ္ခါးခါး
ဘာလဲအခ်စ္တဲ့လား
ငါႏွစ္သက္စြာ ေသာက္ေနတတ္ခဲ့တဲ့သၾကားမပါတဲ့ ဘလက္ေကာ္ဖီထက္ အဆေပါင္းမ်ားစြာခါးသက္လို႕..
၀ီစကီ..ဘရန္ဒီတို႕ခါးတာေလာက္ေတ့ာသူကေအာ္ရီလို္က္မယ္..
ပ်င္းသနားတယ္တဲ့.....
သကာပါးပါးေလးအုပ္ထားတဲ့
သ၇ဲသၾကားလံုးလိုအဆံုးသတ္က်မွ
ခါးသက္ျခင္းေတြယိုစိမ့္က်...
အင္း..မွတ္မယ္ထင္ေနလား..
အဲဒီ ခါးသက္ျခင္းကိုပဲ..ယစ္မူးစြာ ဖက္တြယ္နမ္းရိႈက္ေနမိခဲ့..
ခ်ိဳျမိန္ေသာ ခါးသက္ျခင္းတဲ့လား.
.တခ်ိဳ႕ကဆိုရဲ႕ေဆးမမီေတာ့ဘူးတဲ့..
တခ်ိဳ႕ကေတာ့ ေလွာင္ေျပာင္သေရာ္လို႕..
တခ်ိဳ႕က သနားၾကည့္ေတြနဲ႕..
တခ်ိဳ႕ကေတာ့ ရူးသြပ္ေနတဲ့ ငတိမေလးတဲ့.
.ေျပာၾကပါေစေလသူတို႕မွ ခါးသက္ျခင္းရဲ႕အရသာမျမည္းစမ္းဘူးၾကတာပဲ.
.ခါ.. ခါး.. ခါးခ်င္သေလာက္ ခါးစမ္းပါေစ..
.ငါဖက္တြယ္ထားမယ္အဆံုးထိေပါ့..
အေျဖမဲ့ ေမးခြန္းမ်ား
လမင္းက ေပၚလာလိုက္ ေပ်ာက္သြားလိုက္ျဖစ္တာ..
ဖံုးေပးတဲ့ တိမ္ေတြအျပစ္လား...
ပုန္းခ်င္တဲ့ လမင္းရဲ႕အျပစ္လား..
ကႏၱာရမွာ ေရၾကည္ကိုတမ္းတတာ..
တမ္းတသူအျပစ္လား...
ပူေလာင္ေနတဲ့ ေနမင္းရဲ႕အျပစ္လား...
ၾကယ္ေၾကြညမွာ ခ်စ္သူကို တမ္းတတာ..
တမ္းတသူရဲ႕ အျပစ္လား..
အေ၀းေရာက္ေနသူ အျပစ္လား..
ယာစ္စင္တင္အသည္း
ျပန္႕က်ဲေနတဲ့ ႏွလံုးသား အစိတ္အပိုင္းမ်ား..
ႏွလံုးေသြးတို႕ ယိုစိမ့္ေနဆဲ..
ဟင္..
အခ်စ္ အခ်စ္နဲ႕ ေအာ္ေနဆဲတဲ့လား..
မိုက္လိုက္တာကြယ္..အသည္းစားဘီလူးလက္ထဲ..
မင္းႏွလံုးသား ၀ကြက္ႏွင္းျပီးတာေတာင္ဘာနဲ႕ဆက္ခ်စ္နိုင္ေသးတာလဲ..သူစားခဲ့တဲ့အသည္းအေရတြက္မင္းအသက္ထက္ေတာင္ မ်ားဦးမယ္ထင္ရဲ႕..
ကဲ ခ်စ္ လိုက္ စမ္းမင္း ႏွလံုးသား ခံႏိုင္ရည္ ရွိေသးသေရြ႕ေပါ့..
သူသိပါေစ
ငါ ခက္ထန္လြန္းေနခဲ့သလား...
မာယာမပါ..ျဖဴစင္တဲ့အသည္းက ႏူးညံ့ေနဆဲေပါ့..
မာေက်ာလြန္းတဲ့စကား
အသည္းက လာတာမဟုတ္ခဲ့တာ ကြယ္ရာက မ်က္ရည္ေတြ သက္ေသအျဖစ္ မျပခ်င္ေတာ့...
မင္း.. ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းေတြ ၀န္း၇ံေနပါေစ..
ေတာင္းဆုေတြ အထပ္ထပ္.. တန္ခိုးရွင္ေတြ နားညည္းေလာက္ရဲ႕..
ဟိုေန႕က ျမင္ခဲ့တဲ့ ခ်စ္သူမ်က္ႏွာ ညွိဳးႏြမ္းလို႕ မရႊင္သာ..
ငါဘာလုပ္၇မွာလဲ... စြန္႕လႊတ္ျခင္းတစ္ခု..
မင္းေပ်ာ္ရႊင္ဖို႕ ရည္ရြယ္ညႊန္း.. မင္းသိေစခ်င္..
အတိတ္သို႕ တမ္းျခင္း
မင္းရင္ဘတ္ထဲက.. ကုန္လြန္သြားတဲ့ရက္စြဲမ်ား..
သမိုင္းေဟာင္းထဲမွာ မိႈတက္ေနေရာ့သလား..
ေပ်ာ္၀င္ခဲ့ဘူးတဲ့. ဂီတာသံ စစ္စစ္ ၾကည္ျမေနတဲ့ သီခ်င္းသံမ်ား...
ခုေတာ့ ဘယ္တစ္ေယာက္ ရင္ခြင္ဆီ နားခိုေနပါလိမ့္..
ေသာက္ခဲ့ဘူးတဲ့ ၀ိုင္ခ်ိဳခ်ိဳ.. ဘယ္သူ ယစ္မူးေနမွာလဲ..
လည္တိုင္ဆီက အနမ္းျမျမ..
ခုေတာ့ အမိႈက္ေတာင္းထဲမွာ အသည္းေဟာင္းနဲ႕အတူ ေၾကမြလို႕ေပါ့.. မင္း.. ဘယ္ဆီမွာလဲ ...
တကယ္ေတာ့ေလ မတမ္းတေပမယ့္.. တမ္းတေနမိတဲ့ငါ့အျဖစ္..
အိပ္မက္ေဟာင္းေတြသာ တ၀ဲလည္လည္..ဟင္း အ၇မ္းလြမ္းေနတယ္...
ဒသန- ၁
ေႏြလည္ေၾကာင္ေတာင္ မိုးေခါင္တယ္လို႕ ငါေျပာရင
္တစ္ခ်ိဳ႕က ေခါင္းညိတ္လက္ခံ..
တစ္ခ်ိဳ႕က ေခါင္းခါျငင္းဆန္..
တစ္ခ်ိဳ႕က မနာလိုအျပံဳးနဲ႕ မဲ့ရြဲ႕ျပ..
တစ္ခ်ိဳ႕က ၾကည္ျဖဴစြာပဲ ျပံဳးျပၾက..
တစ္ခ်ိဳ႕က သနားျပံဳး..
တစ္ခ်ိဳ႕က ေလွာင္ျပံဳး..
တစ္ခ်ိဳ႕က...
တစ္ခ်ိဳ႕က..
တစ္ခ်ိဳ႕က..
ဒီလိုပဲ...ငါ့အသည္းမွာ အခု မီးေလာင္ေနတယ္လို႕ ငါေျပာရင္..
တစ္ခ်ိဳ႕က...
တစ္ခ်ိဳ႕က...
တစ္ခ်ိဳ႕က..
တစ္ခ်ိဳ႕က......
ဒသန- ၂
အသည္းကြဲသီခ်င္းေတြနားေထာင္ဖို႕ စိတ္မ၀င္စားခဲ့တဲ့ငါ..
ခုေတာ့ ခံုခံုမင္မင္ နားေထာင္တတ္ေနခဲ့..
မ်က္၀န္းထဲက မင္းအရိပ္မ်ား..သီခ်င္းစာသားေတြနဲ႕ အတူလြင့္ပ်ံကခုန္လို႕..
ငါ့ရင္ဘတ္ထဲက ခုန္ဆင္းလာတဲ့ စကားလံုးေပါင္းမ်ားစြာ..
သံံစဥ္ေတြၾကား စီးေမ်ာယိမ္းႏြဲ႕ရင္း.
မ်က္ရည္ျမစ္တစ္ခုကို ဖန္ဆင္း...
အသည္းကြဲ ပင္ဂြင္းငွက္ေလးတစ္ေကာင္..
ေ၇ခဲျပင္ေပၚ လူးလွိမ့္လို႕ေပါ့..ေသြးခဲနိုင္တဲ့ အေအးဓါတ္..
အလြမ္းမီးကို မျငိမ္းနိုင္..ေအာ္ အေ၀းကလြမ္းျခင္းတဲ့လား..
ခ်စ္လွ်က္နဲ႕ စြန္႕လႊတ္ျခင္းတဲ့လား..
သြားစမ္းပါ..တကယ္တမ္း အႏိုင္ရလိုက္တာက..
မင္းရဲ႕ ဂုဏ္သိကၡာတစ္ခုနဲ႕ အစြန္းေရာက္ အတၱ...
ေၾကာက္လို႕..
ရီေ၀ေ၀ ညွိဳ႕မ်က္၀န္းတစ္စံု..
ရိုးသားတဲ့ အျပံုးတခုနဲ႕.. ငါ့ဘ၀ကို နင္ဖမ္းစားခဲ့..
အခ်ိန္ျပည့္ ဂရုစိုက္တတ္မႈေတြ..
နင္ေပးခ်င္တဲ့ အခ်စ္စစ္တစ္ခုျဖစ္ေလမလား..
အခ်စ္ဆိုတာကို ေတြးမိတိုင္းေၾကာက္တတ္ခဲ့တဲ့ ငါ..
ရင္ခုန္ျခင္းသံတမာန္ နင္ဘာေၾကာင့္ ေစလႊတ္ရက္သလဲ..
ဟင့္အင္း.. နင္ အကုန္ျပန္ယူသြားေတာ့..
ၾကင္နာျခင္းရဲ႕ ေနာက္ ရင္နာရမွာငါေၾကာက္လို႕..
ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းရဲ႕ေနာက္ ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းမဲ့မွာ ငါေၾကာက္လို႕..
ရင္ခုန္ျခင္းရဲ႕ေနာက္ အသည္းတုန္ေအာင္နာၾကည္းရမွာ ငါေၾကာက္လို႕..
Monday, January 26, 2009
Nice Joke For U
ကိုဖိုးလံုးဟာ ကုမၸဏီတစ္ခုမွာ ကိုယ္ၾကိဳးမငဲ့ဘဲနဲ႔ အလုပ္ကို ၾကိဳးၾကိဳးစားစားလုပ္လာခဲ့လိုက္တာ လုပ္သက္ ၂ႏွစ္ ေက်ာ္လာတာေတာင္မွ သူ႔ကို ရာထူးလည္းမတိုးဘူး၊အေျပာင္းအေရႊ႕လည္း မလုပ္ေပးဘူး၊ လစာလည္းမတိုးဘူး၊ ေဘာက္ဆူးလည္း မေပးဘူး။ ဒီေတာ့သူ႔ခမ်ာ စိတ္ေတြညစ္ရတာေပါ့။ ဒါေၾကာင့္ သူ႔ဌာနက မန္ေနဂ်ာကိုတက္ေျပာမယ္လို႔ဆံုးျဖတ္လိုက္ရေ
တာ့တယ္။ေနာက္တစ္ေန႔မနက္က်ေတာ့ ရံုးမွာ မန္ေနဂ်ာနဲ႔ေတြ႕တာနဲ႔ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ႏႈတ္ဆက္ၾကတယ္။ ၿပီးေတာ့ မန္ေနဂ်ာကို သူလစာ မတိုးတာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ကိုဖိုးလံုးကေျပာျပတယ္။ ဒီေတာ့ မန္ေနဂ်ာက ကိုဖိုးလံုးကို ျပံဳးျပံဳးၾကီးၾကည့္ၿပီးသူ႔ရံုးခန္းထဲလိုက္ခဲ့ဖို႔ ေခၚတယ္။ ရံုးခန္းထဲေရာက္ေတာ့မွ မန္ေနဂ်ာက သူ႔ကိုထိုင္ခံုမွာထိုင္ခိုင္းၿပီး "ကိုဖိုးလံုး ခင္ဗ်ားက်ဳပ္တို႔ရံုးမွာတစ္ရက္ျပည့္ေအာင္ေတာင္ အလုပ္မလုပ္ခဲ့ေသးပါဘူးဗ်ာ"လို႔ ေျပာခ်လိုက္ပါေလေရာ။ကိုဖိုးလံုးခမ်ာမွာလည္း မန္ေနဂ်ာရဲ႕ စကားေၾကာင့္ေတာ္ေတာ္ေလးအံ့အားသင့္သြားတာေတာ့ အမွန္ပဲ။ ဒါေပမဲ့ မန္ေနဂ်ာက ဆက္ေျပာတယ္။မန္ေနဂ်ာ။ ။ တစ္ႏွစ္မွာ ရက္ေပါင္း ဘယ္ႏွရက္ရွိလဲ ကိုဖိုးလံုးရာ။ကိုဖိုးလံုး။ ။ ၃၆၅ရက္ရွိပါတယ္ဆရာ၊ တခ်ိဳ႕ႏွစ္ေတြမွာေတာ့ ၃၆၆ရက္ရွိပါတယ္။မန္ေနဂ်ာ။ ။ ဒါဆို တစ္ရက္မွာ ဘယ္ႏွနာရီရွိလဲဗ်ာ။ကိုဖိုးလံုး။ ။ ၂၄နာရီရွိပါတယ္ဆရာ။မန္ေနဂ်ာ။ ။ ခင္ဗ်ား တစ္ေန႔ကို ဘယ္ႏွနာရီအလုပ္လုပ္လဲ။ကိုဖိုးလံုး။ ။ မနက္ရွစ္နာရီကေန ညေနေလးနာရီအထိ ရွစ္နာရီအလုပ္လုပ္ပါတယ္ဆရာ။မန္ေနဂ်ာ။ ။ ဒီေတာ့ အခ်ိဳးခ်ၾကည့္လိုက္မယ္ဆိုရင္ဗ်ာ ကိုဖိုးလံုးတစ္ရက္အလုပ္လုပ္ခ်ိန္ဟာ ဘယ္ေလာက္ရွိမလဲ။ကိုဖိုးလံုး။ ။ (ကိုဖိုးလံုးတစ္ေယာက္ စိတ္ထဲမွာ တစ္ရက္စာ ၂၄နာရီကိုအလုပ္လုပ္ခ်ိန္ ရွစ္နာရီနဲ႔စားၿပီး) တစ္ေန႔တာရဲ႕ သံုးပံုတစ္ပံုကၽြန္ေတာ္အလုပ္လုပ္ပါတယ္ဆရာ။မန္ေနဂ်ာ။ ။ ခင္ဗ်ား အတြက္အခ်က္ေတာ့ ေတာ္ရွာသားပဲ ကိုဖိုးလံုးရ။ ဒီေတာ့တစ္ႏွစ္စာ ၃၆၆ရက္ကို သံုးပံုပံုလိုက္ရင္ ဘယ္ေလာက္ရွိမလဲဗ်ာ။ကိုဖိုးလံုး။ ။ (ကိုဖိုးလံုးတစ္ေယာက္ ၃၆၆ ကို စိတ္ထဲမွာ ၃နဲ႔ စားၿပီး) ၁၂၂ ရက္ရွိပါတယ္ဆရာ။မန္ေနဂ်ာ။ ။ စေနတနဂၤေႏြေတြ ခင္ဗ်ား ရံုးတက္လား။ကိုဖိုးလံုး။ ။ မတက္ပါဘူးဆရာ၊ ရံုးပိတ္တာကိုး။မန္ေနဂ်ာ။ ။ ေကာင္းၿပီ၊ အဲဒီေတာ့ဗ်ာ၊ တစ္ႏွစ္မွာ စေနတနဂၤေႏြ ဘယ္ႏွရက္ရွိလဲ။ကိုဖိုးလံုး။ ။ စေနက ၅၂ရက္၊ တနဂၤေႏြက ၅၂ရက္ဆိုေတာ့ စုစုေပါင္း ၁၀၄ရက္ရွိပါတယ္ဆရာ။မန္ေနဂ်ာ။ ။ ခင္ဗ်ား ေတာ္ေတာ္ ေတာ္တာပဲဗ် အတြက္အခ်က္ကေတာ့၊ ဒါဆို ခုနက၁၂၂ရက္ထဲကေန ၁၀၄ရက္ ႏႈတ္လိုက္ရင္ ဘယ္ေလာက္က်န္မလဲ။ကိုဖိုးလံုး။ ။ ၁၈ရက္ က်န္ပါတယ္ဆရာ။မန္ေနဂ်ာ။ ။ ဟုတ္ၿပီ။ ခင္ဗ်ားတို႔ကို ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တိုင္း ေဆးခြင့္ဆိုၿပီးႏွစ္ပတ္ေပးထားတယ္ေနာ္။ ဟုတ္လား။ ဒီေတာ့ က်န္တဲ့ ၁၈ရက္ထဲကေန ႏွစ္ပတ္စာ ၁၄ရက္ကိုႏႈတ္လိုက္ရင္ ဘယ္ေလာက္က်န္မလဲ ေျပာ။ကိုဖိုးလံုး။ ။ ၄ရက္ၾကီးမ်ားေတာင္ က်န္ပါေသးတယ္ဆရာ။မန္ေနဂ်ာ။ ။ ကဲ ဒီေတာ့ ႏွစ္သစ္ကူးေန႔မွာ ခင္ဗ်ား အလုပ္ လုပ္လား။ကိုဖိုးလံုး။ ။ အပီအျပင္ နားပါတယ္ဆရာ။မန္ေနဂ်ာ။ ။ အလုပ္သမားေန႔မွာေရာ အလုပ္ဆင္းလား။ကိုဖိုးလံုး။ ။ ေျပာေနစရာလိုလားဆရာရယ္၊ ရံုးမေျပာနဲ႔ အိမ္ေတာင္ မကပ္ဘူး။မန္ေနဂ်ာ။ ။ ကဲ ဒီေတာ့ က်န္တဲ့ ၄ရက္ထဲက အဲဒီ ႏွစ္ရက္ ႏႈတ္လိုက္ရင္ ဘယ္ေလာက္က်န္မလဲေျပာ။ကိုဖိုးလံုး။ ။ ၂ရက္တိတိက်န္ပါတယ္ဆရာ။မန္ေနဂ်ာ။ ။ ဒီေတာ့ ခင္ဗ်ား အမ်ိဳးသားေန႔မွာ ရံုးတက္လား။ကိုဖိုးလံုး။ ။ ရံုးမွမဖြင့္တာဆရာကလည္း နားတာေပါ့။မန္ေနဂ်ာ။ ။ ဒီေတာ့ ခင္ဗ်ားမွာ ဘယ္ႏွရက္ က်န္ေသးလဲ။ ကိုဖိုးလံုး။ ။တစ္ရက္တိတိက်န္ပါေသးတယ္။မန္ေနဂ်ာ။ ။ ခရစၥမတ္ေန႔မွာေရာ ခင္ဗ်ား လာလား။ကိုဖိုးလံုး။ ။ လစ္ၿပီးသားေပါ့ဆရာရယ္။မန္ေနဂ်ာ။ ။ ကဲဗ်ာ၊ ကိုဖိုးရာ ေျပာရမွာလည္း အားနာတယ္၊ ဒီေတာ့ ခင္ဗ်ားမွာဘယ္ႏွရက္က်န္ေသးလဲ။ကိုဖိုးလံုး။ ။ တစ္ရက္မွ မက်န္ေတာ့ပါဘူးဆရာရယ္။မန္ေနဂ်ာ။ ။ ဒီေတာ့ ခင္ဗ်ားက ဘာအတြက္ က်ဳပ္ဆီ မေက်မနပ္လာေျပာေနရတာလဲ။ကိုဖိုးလံုး။ ။ ကၽြန္ေတာ္ နားလည္ပါၿပီဆရာ။ ေတာ္ေတာ္ၾကီးကို သေဘာေပါက္သြားပါၿပီ။ဒီႏွစ္ႏွစ္လံုးလံုး ကုမၸဏီက ပိုက္ဆံေတြ ကၽြန္ေတာ္အေခ်ာင္သက္သက္ျဖဳန္းတီးေနမိတယ္ဆိုတာ အခုမွပဲ နားလည္ပါေတာ့တယ္ဆရာရယ္။ေတာ္ေသးတာေပါ့ က်န္တဲ့ တျခားရံုးပိတ္ရက္ေတြပါ ထည့္မတြက္ေပးတဲ့အတြက္ေတာင္ေက်းဇူးတင္ရဦးမွာ။ ႏို႔မဟုတ္ရင္ ကၽြန္ေတာ္က ေတာင္အိတ္ျပန္စိုက္ရမယ္ထင္တယ္ဆရာရယ္။ ေက်းဇူးၾကီးေပလို႔ေပါ့။သတိျပဳရန္။ ။ ဘယ္ေသာအခါမွ အထက္လူၾကီးကို အကူအညီမေတာင္းေလႏွင့္။
*ရီေ၀ေ၀. . . နဲ႕ ခ်စ္မိသူ*
ပ်င္းလြန္းလုိ႕ကြန္ပ်ဴတာေရွ႕ထုိင္လုိက္သည္ ဘာလုပ္ရင္ေကာင္းမလဲဟုိလုပ္ဒီလုပ္ႏွင့္ၾကာ ေတာ့လည္းပ်င္းလာသည္။ ၀က္ဆုိက္ေတြလဲ ၾကည့္ရတာေညာင္းလာသည္။သူခ်က္ရြန္း ထဲ၀င္လုိက္သည္ အပ်င္းေျပေပါ့။ သူ႕နစ္နိမ္းကိုသူၾကည့္ၿပီးျပဳံးသည္အထုတ္ရႈပ္ တဲ႕သူဘာ သာသူသေဘာက်စြာတစ္ခ်က္ရယ္သည္။ခ်က္ရြန္းထဲမွနစ္နိမ္းေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို သူလုိက္ ၾကည့္သည္ခ်က္ခ်င္စိတ္မရွိပ်င္းဖုိ႕ေကာင္းလုိက္တာ။ ၀ါးကနဲတစ္ခ်က္သန္းေ၀လုိက္သည္ ခုမွ (၇)နာရီထုိးရုံရွိေသးသည္ မအိပ္ခ်င္ေသးအခ်ိန္ေတြကိုအိပ္စက္ခ်င္းႏွင့္ကုန္လြန္ပစ္လုိက္ ရမွာကိုသူႏွေမွ်ာသည္။ဒီအတုိင္းေတာ့ဘယ္ရမလဲ နည္းနည္းေတာ့ရႈပ္လုိက္ဦးမည္ အပ်င္းေျပ ေပါ့။သူနစ္နိမ္းေတြကိုေလွ်ာက္ၾကည့္ရင္ နစ္တစ္ခုကိုသြားေတြ႕သည္ အရူမေလး တဲ႕နစ္နိမ္းကိုၾကည့္ၿပီးသူနည္းနည္းစိတ္၀င္စားသြားသည္။ အပ်င္းေျပေပါ့ေကာင္မေလးေရအထုတ္ရႈပ္နဲ႕ အရုးမေလး အြန္လုိင္းတုိက္ပြဲတစ္ခုစတင္ ၾကရေအာင္လား။နစ္နိမ္းေပၚသို႕ကလစ္တစ္ခ်က္ေခါက္လုိက္သည္။"ဟုိင္း'ထုိ႕ေနာက္သူကပင္စတင္ႏႈတ္ဆက္လုိက္ သည္။ တုိက္ပြဲေခၚသံေပါ့ေကာင္မေလးေရ…..သိပ္မၾကာလုိက္ ကြန္ပ်ဴတာဖန္သားျပင္ေပၚသုိ႕စာလုံးတစ္လုံခုန္ေပါက္တက္လာသည္။"ဟုိင္း ဖရန္႕'ထုိ႕ေနာက္မွာေတာ့…"မင္းကအရူးမေလးဆုိေတာ့စိတ္မႏွံတာလား စိတ္ေရာဂါအထူကုကိုသြားေလ'"ဒါေပါ့ရွင္လူတုိင္းက တစ္ေယာက္တစ္မ်ဳိးစီရူးေနၾကတာပဲေၾသာ္ဒါနဲ႕ရွင္ပုံၾကည့္ရတာအဲ႕ဒီ ျပန္လာၿပီးၿပီထင္တယ္'"ဟင့္အင္းငါက အဲ႕ဒီကိုသြားစရာေတာင္မလုိဘူးငါ့အတြက္ ေကာ္ဖီေကာင္းေကာင္းတစ္ခြက္ရယ္ စာအုပ္ကေလးတစ္အုပ္ရယ္ရွိရင္လုံေလာက္ၿပီ'"ဘာလဲရွင္က စာသမားေပသမားလား'"ႏုိး သမားဆုိတဲ႕အဓိပၸါတယ္ကေတာ္ေတာ္ က်ယ္ျပန္႕တယ္ကြ ငါ့ကိုယ္ငါစာသမားေပသမားလုိ႕ေတာ့မခ၀ံ႕ယူပါဘူး ေျပာခ်င္ရင္တစ္ခုေတာ့ေျပာလုိ႕ရတယ္ စာဖတ္သမားလုိ႕'"ဒါဆုိရွင္ကစာအုပ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဖတ္ဖူးတယ္ေပါ့ '"ဆုိပါေတာ့'"ရွင္ကဗဟုသုတ ၾကြယ္မွာေပါ့ေနာ္ စာေတြမ်ားမ်ားဖတ္တယ္ဆုိေတာ့'"အဟား ငါမွာအက်င့္တစ္ခုရွိတယ္ကြ'"ဘာအက်င့္လဲ'"ဒီေန႕ကိစၥေတြကို ေနာက္ေန႕သတိမရတတ္တဲ႕အက်င့္'"ဒါဆုိရွင္ကလြယ္လြယ္နဲ႕ ေမ႕တတ္တဲ႕လူစားမ်ဳိးေပါ့'"အင္း..ငါကေပါ့ေပါ့ပါးပါး ေနတတ္တဲ႕လူတစ္ေယာက္ပါ'ထုိ႕ေနာက္သူမနဲ႕ကၽြန္ေတာ္စကားနည္းနည္းပါးပါးေျပာၿပီးကြန္ပ်ဴတာကိုပိတ္ကာအိပ္ပစ္လုိက္ သည္။ထိုညက်မွထူးထူးဆန္းဆန္းကၽြန္ေတာ္စိတ္ေရာဂါအထူးကုသုိ႕ေရာက္သြားသည္ဟု အိပ္မက္မက္သည္………………….(…………)ဘ၀ကိုအလ်ားလုိက္ျဖတ္သန္းရသည္မွာပ်င္းရိျငီးေငြ႕ဖြယ္ေကာင္းလွသည္ပုံစံခြက္ေတြခ်ကာ ေနရေသာဘ၀ကိုမုန္းသည္။ ၀တ္ေကာင္းစားလွေတြ၀တ္ကားၾကီးစီးၿပီးဟန္းဖုန္းကိုဟန္ပါပါ ေျပာတတ္ေသာညဘက္ကာရာအုိေကသြားတတ္သူကိုလူၾကီးလူေကာင္းဟုေျပာၾကသည္။ကိုယ္လုပ္ခ်င္တာကိုလြတ္လပ္စြာလုပ္တတ္ တဲ႕သူကိုေတာ့လူၾကီးစကားနားမေထာင္ဘူးလူဆုိးေလးဟုသတ္မွတ္ၾကသည္။ လူၾကီးလူေကာင္းဆုိတာဘာကိုေခၚတာလဲ ?နံရံကိုေက်ာမွီထားရင္းမွေသာက္လုိ႕ကုန္သြားေသာအေအးဘူးကို အမႈိက္ေတာင္းထဲလွမ္းပစ္ထည့္လုိက္သည္။ အေအးဘူးကအ မႈိက္ေတာင္းထဲ ဖုတ္ကနဲ က်သြားသည္လူေတြေျပာတဲ႕စည္းကမ္းဆုိတာအမႈိက္ေတာင္းထဲ အမႈိက္လွမ္ပစ္ထည့္ရသလုိပါပဲ………ကြန္ပ်ဴတာဖန္းသားျပင္ကိုၾကည့္ရင္းသူရင္ခုန္ေနသည္ နာရီၾကည့္လုိက္ေတာ့(၇)နာရီထုိးအမွန္အတုိင္းေျပာရရင္ ဘာေၾကာင့္ရယ္မသိသူမႏွင့္စကားေျပာခ်င္မိသည္ ထူးဆန္းလြန္းသည္။ ခ်က္ရြန္းထဲမွ အရူးမေလး ဆုိေသာနစ္ကိုေတြ႕လုိက္သည္ႏွင့္ သူျဖတ္ကနဲ၀မ္းသာသြားသည္ ဘာေၾကာင့္မ်ားသူမကိုမွတ္မွတ္ရရရွိေနပါလိမ့္…ဟုိင္း"ဟုိင္း'"မင္းငါ့ကိုမွတ္မိလား'"ကၽြန္မ ကလြယ္လြယ္နဲ႕ေမ႕တတ္သူမဟုတ္ပါဘူးရွင့္'သူမစကားေၾကာင့္သူၿပံဳးမိသည္ သူေကာင္မေလးကိုစခ်င္လာသည္ ထုိေၾကာင့္.."တစ္ခုေလာက္ကူညီပါလားဗ်ာ'"ေျပာၾကည့္ေလ'"မေန႕ကလမ္းသြားရင္းက်ေပ်ာက္သြားလုိ႕ဗ်ာ'"ဘာလဲ'"ေကာင္မေလး ငါ့အိတ္ကပ္ထဲထည့္ထားတဲ႕ေကာင္မေလး အဲဒါဘယ္နားထြက္က် သြားမွန္းမသိဘူး'"က်ေပ်ာက္သြားတာမျဖစ္ႏုိင္ဘူး ရွင့္ကိုေၾကာက္လုိ႕ခုန္ထြက္သြားတာပဲျဖစ္မွာ'"ခုန္ထြက္ထြက္က်ေပ်ာက္ေပ်ာက္ ငါေတာ့သူ႕ကိုေတြ႕ခ်င္ တယ္ကူရွာေပးပါကြာ'"ရွင္မွားေနၿပီရဲစခန္းသြား ဓါတ္ပုံျပလူေပ်ာက္ေၾကာ္ျငာတုိင္ရမွာ'"ဟုတ္တယ္ ငါလည္းသိတယ္ဒါေပမယ့္ခက္ေနတာက သူ႕ဓါတ္ပုံငါ့မွာမရွိဘူးၿပီးေတာ့သူ႕ကိုငါကျမင္ေတာင္မျမင္ဘူးဖူး'ေကာင္မေလးဆီကထြက္လာတာတဲ႕စကားလုံးကႏွစ္လုံးတည္း"ေသလုိက္…တဲ႕'"စတာပါကြာငါမင္းကိုေမးစရာတစ္ခုရွိတယ္'"ဘာေမးမွာလဲ ေမးေလ'"ေၾသာ္ ကေလးမမွာ ခ်စ္သူေလးဘာေလးမ်ာရွိၿပီလားလုိ႕ပါ'"ဘာလုပ္ဖုိ႕လည္းရွင္က အဲ႕ဒါေမးၿပီးေတာ့'"ဘာရယ္မဟုတ္ပါဘူး ဒီအတုိင္းသိခ်င္ရုံေလးသက္သက္ပါ ဒါေပမယ့္မင္းအဆင္မေျပာလဲရပါတယ္မေျပာပါနဲ႕ကိစၥမရွိပါဘူး'"ဘာလဲရွင္ကစိတ္ဆုိးတာလား'"အမ္ ငါ့စကားထဲမွာစိတ္ဆုိးတယ္လုိ႕ပါလုိ႕လားကြ'"ဟုတ္ပါၿပီရွင္ ဟုတ္ပါၿပီ'"ဒါဆုိကၽြန္မလဲေမးမယ္ ရွင့္မွာေရာခ်စ္သူေတြဘာေတြရွိၿပီလား'"ဟင့္အင္းခ်စ္သူေတာ့မရွိဘူးရည္းစားေတာ့ ရွိတယ္'"ဟင္ရွင့္ဟာကဘယ္လုိၾကီးလဲ'"ဟုတ္တယ္ေလ ခ်စ္သူဆုိတဲ႕ ေ၀ါဟာရနဲ႕ ရည္စားဆုိတဲ႕ေ၀ါဟာရခ်င္းတူမွမတူတာ လြယ္လြယ္ေျပာရရင္ကြာႏွလုံးသားဆုိတာကန္ထရုိက္တုိက္ၾကီးတစ္ခုဆုိပါေတာ့သူ႕မွာအခန္းလြတ္ ေတြအမ်ားၾကီးပဲရည္းစားဆုိတာကအဲ႕ဒီအထဲမွာေခတၱ ခဏလာေရာက္ေနထုိင္သူေပါ့ကြာ။ ခ်စ္သူဆုိတာကအဲ႕ဒီအခန္းေတြကို သိမ္းၾကံဳးပိုင္ဆုိင္သြားသူကြ'"ေၾသာ္ ရွင္ကအခ်စ္အေၾကာင္းေတာ္ေတာ္သိတာပဲ'"ဟာ မင္းမွားေနၿပီငါကအခ်စ္အေၾကာင္နကန္းတစ္လုံးေတာင္မသိေသးသူတစ္ေယာက္ပါကြာငါတင္မဟုတ္ပါဘူး အခ်စ္အေၾကာင္းကိုဂဃနနသိတဲ႕သိတဲ႕လူေတာ္ေတာ္ရွားတယ္ကြအခ်စ္ဆုိတာ အေျဖထုတ္ရခက္တဲ႕ပုဒ္စာ တစ္ပုဒ္ပါ'"ဟုတ္ပါၿပီထားပါေတာ့ကၽြန္မေအာက္ေတာ့မယ္ ၾကာေနၿပီ'"အုိေက ဂြတ္ႏုိက္´´"ေၾသာ္ရွင့္ကိုကၽြန္မေျပာရဦးမယ္ ကၽြန္မမွာရည္းစာမရွိဘူး'သူမသည္ထုိစကားကိုေျပာၿပီးေအာက္သြားေလေတာ့သည္ သူရင္ခုန္သံကိုဒိန္းကနဲျပန္ၾကားရသည္။ထုိညအိပ္မက္ထဲမွာကမၻာအႏွံေရာက္ျဖစ္သည္။(…….)ဂစ္တာၾကိဳးကိုေဒါင္ေဒါင္ဒင္လုပ္ေနမိသည္ ဂစ္တာတီးဖုိ႕လည္းစိတ္ကမပါေခါင္းထဲမွာအေတြး တစ္ခုကစုိးမုိးေနသည္။သူမကိုနာမည္ရယ္ဘယ္မွာေနတာရယ္ကိုေမးသင့္သလားထုိအရာုကသူ႕ေခါင္ထဲ မွာစုးိမုိးေနသည္။သူမကိုသူ မသိ ဘယ္မွာေနတာလဲမသိ မသိျခင္းနဲ႕ပဲသူရင္ ခုန္ေနသည္။တကယ္လုိ႕သိသြားရင္ေရာဆက္ရင္ခုန္ဦးမွာလားတစ္ခါတစ္ခါဒီအတုိင္းမသိျခင္းနဲ႕ပဲရင္ခုန္ ေနတာေကာင္းသည္။ဘ၀ဆုိသည္မွာလွ်ဳိ႕၀ွက္ေသာပုဒ္စာတစ္ပုဒ္ျဖစ္သည္ ထုိပုဒ္စာကိုပင္အေျဖထုတ္ၾကရင္းလူေတြသည္ဘ၀ကိုဆက္လက္ရွင္သန္သည္။ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ဆုိသည္မွာနာတာရွည္ေရာဂါႏွင့္တူသည္လူသည္နာတာရွည္ေရာဂါၾကီးကိုႏွစ္ႏွစ္ျခိဳက္ျခိဳက္ေထြးပိုက္ခ်င္ ၾကသူမ်ားျဖစ္သည္။အခ်ိန္တုိ႕တေရြ႕ေရြ႕ကုန္ဆုံးသြားသည္ သူမသည္ခုခ်ိန္ထိဘယ္သူဘယ္၀ါဆုိတာသူမသိပါသိေအာင္လည္းသူမၾကိဳးစားခဲ့ပါ။ အခ်ိန္အတုိင္းအတာတစ္ခုအတြင္းမွာသူမ သည္သူ႕ရင္ထဲသုိ႕စူးစူးနစ္နစ္၀င္ေရာက္ေနရာယူၿပီးျဖစ္သည္။ အရူးမေလး နာမည္ႏွင့္လုိက္ေအာင္ပင္ သူ႕ကိုရူးသြပ္ေစခဲ့သည္။ ခုဆုိလွ်င္သူမႏွင့္သိခဲ႕သည္မွာတစ္ႏွစ္ေက်ာ္ လာၿပီျဖစ္သည္ သူမႏွင့္ကၽြန္ေတာ္ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ေတြ႕ရွိျမင္ဘူးၾကျခင္းမရွိၾက ေသးပါ။ လုိလည္းမလုိအပ္ဟုထင္ခဲ႕ေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္အခ်ိန္ၾကာျမင့္စြာစြဲစြဲ လန္းလန္း သတိရေနျခင္းကို အခ်စ္ဟုေခၚလွ်င္ သူ႕ရင္ထဲမွာအရူမေလးကိုခ်စ္္္မိေနၿပီျဖစ္သည္။ ငါ့ရင္ထဲမွာနင့္ကိုခဂၢါလုိ႕နာမည္ေပးထားတယ္ေကာင္မေလးေရ….ထက္ျမက္တဲ႕ဓါးသြားတစ္လက္ေပါ့အခ်စ္ သည္ ခံစားမႈႏွင့္သာသက္ဆုိင္သည္ဆုိလွ်င္ မျမင္ရပဲႏွင့္သူ ခဂၢါကိုခ်စ္မိေနသည္မွာ ဘာဆန္း သနည္း။ ေအာင့္ထားလုိ႕မရႏုိင္ ေသာအရာေတြထဲမွာအခ်စ္လည္းပါသည္ သူေအာင့္မထားႏုိင္ေတာ့ပါ ထုိ႕ေၾကာင့္..ကြန္ပ်ဳတာဖန္သားျပင္ကိုၾကည့္ၿပီး သူရင္ေတြအရမ္းခုန္ေနသည္ ငါ့ကုိဘာေၾကာင့္မ်ားဒီေလာက္ရင္ခုန္ေစခဲ႕ရတာလဲေကာင္မေလးရယ္.."ဟုိင္း'စကားလုံးေလးတစ္လုံးေၾကာင့္ရင္ခုန္ႏႈန္းသည္ ဒီေလာက္ျမန္သြားသင့္ပါသလား"ဟုိင္းဒီေန႕ မင္းေနာက္က်တယ္ ခဂၢါ'"အင္းဟုတ္တယ္ အေဖခုိင္းထားတဲ့ အလုပ္ကေလးမျပတ္ေသးတာနဲ႕ နည္းနည္းေနာက္က်သြားတာ'"ေၾသာ္ အင္း မေန႕ညကငါအိပ္မေပ်ာ္ဘူး ခဂၢါ'"ဘာလုိ႕လည္း ၾကမ္းပိုးကိုက္လုိ႕လား ခစ္ ခစ္ ခစ္..'"ဟုတ္ဘူး ၾကြက္ကိုက္သြားတာ'"အမ္ ဘယ္လုိ'"ဟုတ္တယ္ ငါအိပ္ေနတုန္းငါ့ႏွလုံးသားကိုၾကြက္ကိုက္သြားတယ္'"အဲ့ဒါေဆးခန္းျပေလဟာ ငါ့လာေျပာရလား'"အင္း….ခဂၢါငါနင့္ကိုၾကြက္မေလးလုိ႕ေခၚမယ္'"ေသလုိက္'ငါခုတေလာ အဆင္မေျပဘူးဟယ္'"ဘာျဖစ္လုိ႕လည္း'"မေန႕က ငါဟုိေကာင္နဲ႕ေတြ႕တယ္ အဲ႕ဒီ့ေကာင္ ငါ့ကိုမညွာမတာလုပ္ရက္တယ္ ဟာ'"အမ္..ဘယ္ေကာင္လဲ'"ဘယ္ေကာင္ရမွာလဲ cupid ေလ ျမားနတ္ေမာင္ေပါ့ သူ႕ျမားၾကီးနဲ႕မညွာမတာငါ့ကိုလာပစ္တယ္ ခုေတာ့နင္စဥ္းစားၾကည့္ ငါ့မွာျမားဆိပ္သင့္ ေနၿပီ နင္ငါ့ကိုကူညီပါဟာ ေနာ္'"နင္မွားေနၿပီ ေဆးခန္းသြားရမွာ ဘာမွမပူပါနဲ႕ဟာမကုႏုိင္ရင္ေသရုံပါပဲ ခစ္ ခစ္ခစ္'"`ဟုတ္ဘူးဟ cupid ကေျပာသြားတယ္ အဲ႕ဒီျမားဆိပ္ကိုကမၻာေပၚမွာနင္တစ္ေယာက္တည္းေျဖႏုိင္တာတဲ႕'"နင္ငါ့ကိုရည္းစားစကားေျပာေနတာလား'"အင္းဟုတ္တယ္ ငါနင့္ကိုခ်စ္တယ္'"မျဖစ္ႏုိင္တာဟာ နင္ငါ့ကိုျမင္ေတာင္မျမင္ဘူးပဲနဲ႕'"ႏုိး…..အခ်စ္မွာ ရုပ္၀တၳဳပစၥည္းေတြ မပါဘူးေလ ခံစားခ်က္သက္သက္ပဲ အခ်စ္ဆုိတာရင္ခုန္သံနဲ႕ပဲဆုိင္တယ္'ထုိ႕ေနာက္အတန္ၾကာသူေရာသူမပါ တိတ္ဆိတ္သြားၾကသည္…….."ဟုတ္ၿပီေလထားပါေတာ့ ဒါေပမယ့္ မိန္ကေလးတစ္ေယာက္အတြက္ေတာ့ ဒါေသခ်ာစဥ္းစားရမယ့္ကိစၥေလ နင္ငါ့ကိုအြန္လုိင္းေပၚမွာေျပာတာထက္ အျပင္မွာေျပာရင္ပိုေကာင္းမယ္ထင္တယ္'"အုိေကေလ ဒါဆုိငါတုိ႕ေတြ႕ဖုိ႕လုိအပ္လာၿပီေပါ့'"အင္းေပါ့ဒီလုိပဲလုပ္ရေတာ့မွာေပါ့'"အင္းဒါဆုိဘယ္မွာေတြ႕ၾကမလဲ'"…………………………………'"အုိေက ဒါဆုိငါတုိ႕အဲ႕ဒီ႕မွာေတြ႕ၾကတာေပါ့'"အင္းေပါ့ ငါေအာက္ေတာ့မယ္ အထုပ္ရႈပ္ အိပ္မက္လွလွ မက္ပါေစ'အိပ္မက္ေတြကေတာ့ လွမွာၾကိမ္းေသပါတယ္ ေကာင္မေလးရယ္ အခ်စ္ဆုိတာ ရင္ခုန္သံျခင္းႏွီးေႏွာၾကတာပါ။(………….)ေစာေစာစီးစီးႏုိးလာေသာ သူ႕ကိုျမင္ေတာ့ေမေမ ကတအံတၾသ နဲ႕ၾကည့္သည္ ၿပီးေတာ့ဒီေန႕ေတာ့ၾကားသားမုိးၾကိဳးပါလားေဟ့ ငါ့သားအေစာၾကီးႏုိးတယ္ေဟ့ ဟုေအာ္ေျပာသည္။ေလေလး တခၽြန္ခၽြန္ႏွင့္ ေရကိုစိမ္ခ်ဳိးပစ္လုိက္သည္ ၿပီးေတာ့အ၀တ္အစားလဲေက်ာပိုးအိတ္ကိုလြယ္ကာကားဂိတ္သို႕ထြက္ခဲ႕သည္။ကားဂိတ္ေရာက္ကားကသိပ္မေစာင့္လုိက္ရအဆင္သင့္ပင္ေတြ႕ရသည္ဘတ္စ္ကားကေတာ့ ရုိးရာမပ်က္လူေတြျပည့္က်ပ္ညပ္ေနသည္။ ေနရာေလးတစ္ေနရာစာရဖုိ႕တုိးေ၀ွ႕ေနၾကေသာလူေတြကိုၾကည့္ကာသူရယ္ခ်င္သည္။ ေၾသာ္ကိုယ့္အတၱအတြက္ တျခားလူကိုေတာင္ဂရုမစုိက္ႏုိင္ၾကေတာ့။ အင္းေလလူဘာဆုိမွ အတၱေတာ့ ဘယ္ကင္းႏုိင္ပါ့မလဲ။သူဆင္းရမည့္မွတ္တုိင္ ေရာက္ေတာ့ နာရီကိုတစ္ခ်က္ၾကည့္သည္ ၉ နာရီ ထုိးဖုိ႕၁၀မိနစ္ ကားေပၚကဆင္းလုိက္သည္။ သူခ်ိန္း သည့္ဆုိင္ေရာက္ဖုိ႕ကနည္းနည္းေတာ့ေလွ်ာက္ရဦးမည္ ေနာက္ ၅ မိနစ္ေပါ့။ သူမႏွင့္ေတြ႕ဖုိ႕ကိုေကာ္ဖီဆုိင္တစ္ဆုိင္မွာခ်ိန္းထားသည္ ၉ နာရီထုိးေတြ႕ၾကမည္။သူမခ်ိန္းသည့္ဆုိင္ေရာက္ဖုိ႕ကားလမ္းတစ္ခုသာျခားေတာ့သည္ ဒီကားလမ္းကူးၿပီးတာနဲ႕မင္းနဲ႕ငါ ေတြ႕ရေတာ့ မွာပါခဂၢါ ရယ။ သူမႏွင့္ေတြ႕လွ်င္ေတာ့ျမားဆိပ္သင့္ေနတဲ႕ငါ့ႏွလုံးသားကို အဆိပ္ေျဖ ေပးပါခဂၢါရယ္ ေပါ့ ဒါမွမဟုတ္မင္းကိုက္သြားတဲ႕ငါ့ႏွလုံးသား အေကာင္းအတုိင္းျဖစ္ေအာင္ျပန္လုပ္ေပးပါေပါ့…..ကိုယ့္အေတြးနဲ႕ကိုယ့္ေပ်ာ္ျမဴးေနမိသည္။ ငါလာၿပီၾကြက္မေလးေရ …လမ္းကိုျဖတ္ကူလုိက္သည္ ကားေတြကတဆိတ္ရႈပ္လြန္းလွသည္…၀ုန္းကနဲအသံႏွင့္ အတူသူလြင့္ပ်ံထြက္သြားသည္စူးနင့္ေသာေ၀ဒနာတစ္ရပ္ကုိျပင္းျပင္းထန္ထန္ ခံစားလုိက္ရသည္သူေခါင္းတစ္ခုလုံးမူးေ၀ေနာက္က်ိလွ်က္ နားထဲကေလေတြတဟူးဟူးထြက္ေနသည္ငါအေရာက္လာခဲ႕တယ္ေနာ္ခဂၢါ ဒါေပမယ့္ နင့္ဆီေတာ့ ငါေရာက္မလာႏုိင္ေတာ့ဘူးခဂၢါရယ္..ငါေလ နင့္ကို………အ ………ရမ္း……….ခ်စ္……..တယ္……ထုိ႕ေနာက္ သူအသိေတြ ေမွာင္အတိက်သြားသည္………….(……..)"ေကာင္ေလးကငယ္ငယ္ေလးရွိေသးတယ္ သနားပါတယ္ ဟယ္ ""ပြဲခ်င္းၿပီးပဲေနာ္ ""ေအးဟယ္ ကားသမားေတြကလည္းအရမ္းေမာင္းတာကို"လူေတြရုတ္ရုတရုတ္ရုတ္္ ႏွင့္တစ္ေယာက္တစ္ေပါက္ေျပာ ေနၾကေသာစကားေတ ြေၾကာင့္ လွမ္းၾကည့္လုိက္ေတာ့ လူတစ္ေယာက္ကိုကားတုိက္သြားျခင္းျဖစ္သည္။သူမရင္ထဲနမိတ္မေကာင္းသလုိိခံစားလုိက္ရသည္။ သူေရာက္ေနၿပီလားမသိဆုိင္ထဲ၀င္ေစာင့္ေနတာေကာင္းပါတယ္ ေလ။ သူမစဥ္းစားၿပီးဆုိင္ထဲ၀င္လာခဲ့သည္ေကာ္ဖီႏွစ္ခြက္မွာလုိက္သည္ တစ္ခြက္ကသူမအတြက္တစ္ခြက္ ကအထုပ္ရႈပ္အတြက္ တကယ္လုိ႕သူကခ်စ္လားလုိ႕ေမးလာခဲ့ရင္ဘယ္လုိေျဖမလဲထုိအေၾကာင္းအရာကိုေတြးမိေတာ့သူမရင္ထဲရွက္ရြံသြားသည္ပါးျပင္ကပန္းႏုေရာင္သန္းသြားသည္ နာရီၾကည့္လုိက္ေတာ့ ၉ နာရီ ၁၀မိနစ္ သူဘာလုိ႕ေနာက္က်ေနတာပါလိမ့္ ဟင္းလာေတာ့မွေတြ႕မယ္အထုတ္ရႈပ္ နင္ဟာေလ ဘာ ကိုမွအေလးအနက္မထားဘူးဆုိတာတကယ္ျဖစ္မယ္။'အခ်ိန္တုိ႕တေရြ႕ေရြ႕ကုန္ဆံုးသြားသည္ ေကာ္ဖီဆုိင္ထဲမွာေတာ့ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ႏွင့္ ေကာ္ဖီႏွစ္ခြက္ ေကာ္ဖီႏွစ္ခြက္လုံးကအရာမယြင္းေသးေကာ္ဖီဆုိင္ကထြက္လာေသာ ေတးသြားက လြမ္းေမာဖြယ္ ေကာင္မေလးကအျပင္ကိုေတြေတြေငးေငးေလးၾကည့္ေနသည္ အတန္ၾကာေတာ့ မွသက္ျပင္းကို ဟူးကနဲမႈတ္ထုတ္လုိက္သည္။"နင္ဟာလြယ္လြယ္နဲ႕ေမ႕တတ္သူတစ္ေယာက္ဆုိ တာတကယ္ကိုး " ဟုတုိးတုိးေလးေရရြတ္သည္။ေကာ္ဖီႏွစ္ခြက္ အတြက္ပိုက္ဆံကိုရွင္းခဲ႕ကာ ထြက္သြားသည္ ေသခ်ာၾကည့္မည္ဆုိလွ်င္မ်က္ရည္ၾကည္မ်ားလဲံ့ေနေသာေကာင္မေလး၏မ်က္၀န္းကို ေတြ႕ႏုိင္သည္။ေကာင္မေလး၏ရင္ထဲမွာဘာရွိခဲ႕သနည္း……………..............................................
Smoking!!
ျဖတ္မရေအာင္ သူ ေဆးလိပ္စဲြေနတာ ၾကာျပီ။ ေဆးလိပ္နံ႔ မၾကိဳက္တဲ့ သူမေၾကာင့္ ေဆးလိပ္ကို သူခိုးခိုးေသာက္ေနရတယ္။ သူမ သိလည္း မသိသလို ေနတတ္တယ္။ တစ္ခါတေလ ၾကည့္မရရင္ေတာ့ သူမရဲ႕ အဆူကို သူခံရတတ္တယ္။"ေဆးလိပ္ေသာက္လို႔ ေကာင္းလား" မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္ျပီး သူမ အျမဲေမးတတ္တယ္။"မေကာင္းဘူး။ ဒါေပမဲ့ မေသာက္ရရင္ မေနႏိုင္ဘူး""ကြ်န္မနဲ႔ေဆးလိပ္ ဘယ္အရာကို ေရြးမလဲ""ႏွစ္ခုစလံုးယူမယ္။ ကြ်န္ေတာ့္အေပၚ မေကာင္းမွန္းသိတယ္။ ဒါေပမဲ့ မခ်စ္ဘဲလည္း မေနႏိုင္သလို မေသာက္ဘဲလည္း မေနႏိုင္ဘူး"သူမနဲ႔ သိစက သူဒီထက္ အေသာက္ၾကမ္းတယ္။ အားေနရင္ သူ႔လက္ခလယ္နဲ႔ လက္ညႇိဳးၾကားမွာ ေဆးလိပ္တစ္လိပ္ အျမဲရွိေနတတ္တယ္။ မိုးလင္းေပါက္ အလုပ္လုပ္ရတဲ့ ညဆို ဘယ္ေျပာေကာင္းမလဲ ေဆးလိပ္ေသာက္ပဲြ က်င္းပေနလားလို႔ ထင္ရတယ္။ ေဆးလိပ္နံ႔ေၾကာင့္ သူမကို ေခ်ာင္းေတြဆိုးေစခဲ့တယ္။ သူမနဲ႔ အတူေနျပီးေနာက္ပိုင္း သူအေသာက္ နည္းနည္းေလွ်ာ့လာခဲ့တယ္။ေပ်ာ္ပဲြရႊင္ပဲြ တစ္ခုခုလုပ္ျပီးဆိုရင္ အျမဲတမ္း ပဲြတစ္၀က္ကေန သူမ မသိေအာင္ အိမ္သာမွာ သူေဆးလိပ္ သြားခိုးေသာက္တတ္တယ္။ ဒါေပမဲ့ သူ႔ကိုယ္ေပၚ စဲြကပ္လာတဲ့ ေဆးလိပ္နံ႔က သူမကို အသိေပးသလို ျဖစ္ေနတယ္။ ဒါမွမဟုတ္ သူနဲ႔သူမ ၾကည္ႏႈးေနတဲ့အခ်ိန္၊ ရိုမန္တစ္ ျဖစ္ေနတဲ့အခ်ိန္၊ သူ႔ရင္ခြင္ၾကားထဲ သူမ တိုး၀င္တဲ့အခ်ိန္ သူ႔ကိုယ္ေပၚက ေဆးလိပ္နံ႔ရရင္ သူမ စကားလံုး၀ မေျပာေတာ့ဘူး။ သူမ စိတ္ေကာက္တဲ့ ေသြးေအးစစ္ပဲြက ရက္အေတာ္ ၾကာတတ္တယ္။"ဘာလို႔ တိတ္ဆိတ္ေနရတာလဲ""ေဆးလိပ္ေသာက္ခဲ့တယ္ မဟုတ္လား""ေသာက္.. ေသာက္.. တယ္" လွ်ာခလုတ္တိုက္ျပီး သူျပန္ေျဖေတာ့ ခ်က္ခ်င္းပဲ သူ႔ကို တြန္းထုတ္ျပီး တစ္ဖက္ကို သူမ ေက်ာေပးထိုင္ေနလိုက္တယ္။"တစ္လိပ္ထဲပါ.. မလိမ္ပါဘူး""ကြ်န္မအတြက္ ရွင္ အဲဒီတစ္လိပ္ေလးဆိုတာကို မျဖတ္ေပးႏိုင္ဘူးလား"ၾကည္ႏႈးဖို႔ ျပင္ေနဆဲ သူမစိတ္တိုေတာ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ပ်က္ျပီေပါ့။"ေဆးလိပ္ျဖတ္ဖို႔ အခ်ိန္ေလး ေပးပါဦးလားကြာ""ကြ်န္မက ရွင့္အတြက္ ေျပာေနတာ။ ဒါကို ရွင္သိလား"သူနဲ႔ခ်စ္ခဲ့တဲ့ ၃ႏွစ္ျပည့္ အထိမ္းအမွတ္အေနနဲ႔ ပင္လယ္ကမ္းစပ္ တစ္ခုကို သူတို႔ သြားလည္ၾကတယ္။ ကားေပၚအတက္ ကားကူရွင္ေပၚက ေဆးလိပ္ဘူးကို သူမျမင္သြားတယ္။ သူနဲ႔အတူ ေဆးလိပ္ဘူးက အျမဲရွိေနတတ္တာ ဆန္းေတာ့ မဆန္းဘူး။ သူမ စိတ္မဆိုးဘူး။ ဒါေပမဲ့ ႏႈတ္ခမ္းဆူျပီး ေဆးလိပ္ဘူးကို သိမ္းသြားတယ္။ သူမစိတ္ဆိုးျပီး အစီအစဥ္ ပ်က္သြားမွာစိုးလို႔ တစ္ေန႔လံုး ေဆးလိပ္မေသာက္ဘဲ သူမအလိုကို သူလိုက္ေလွ်ာေနခဲ့တယ္။ ညေန သူမကို အိမ္ျပန္ပို႔ေတာ့ သူ႔အတြက္ ေဆးလိပ္တစ္လိပ္ ထုတ္ေပးတယ္။"ကြ်န္မကို ဂတိေပးပါ။ ေနာက္ဆံုး ၃လိပ္ေသာက္ျပီးရင္ လံုး၀ မေသာက္ေတာ့ဘူးလို႔"သူ စိတ္ထိခိုက္ျပီး ဘာေျပာရမွန္း မသိေတာ့ဘူး။ ခ်က္ခ်င္း ဘယ္လိုျဖတ္ရမလဲ..? ဒါေပမဲ့ ခ်စ္စိတ္ေၾကာင့္ သူမ စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ ေခါင္းသြင္သြင္ ညိတ္လိုက္မိတယ္။ေဆးလိပ္ကို ခ်က္ခ်င္းျဖတ္လို႔ မရမွန္း သူမလည္း သိေနတယ္။ သူ႔ရဲ႕ မတင္မက် ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို သူမ အေကာင္အထည္ေဖာ္ျပီး သူ႔ကို ေဆးလိပ္ကူျဖတ္ေပးတယ္။ ေဆးလိပ္ျဖတ္ ခ်ဳိခ်ဥ္၊ ေဆးလိပ္ျဖတ္ ေဆးေတြ သူ႕အတြက္ ၀ယ္လာတယ္။ ဒါေပမဲ့ အရာမေရာက္ခဲ့ဘူး။"ကြ်န္မ ေဆးလိပ္ေသာက္သင္မယ္။ ေနာက္ျဖတ္မယ္။ ျဖတ္ျပီး ကြ်န္မ ဘယ္လိုျဖတ္ခဲ့တယ္ဆိုတာ ရွင့္ကို ျပန္ေျပာျပမယ္ေလ""မ အ ပါနဲ႔ကြာ.. ဘယ္သူက အဲလို လုပ္ဖူးလို႔လဲ"သူမေခါင္းကို ျငင္သာစြာေခါက္ရင္း သူေျပာတယ္။"အသံုး၀င္မယ္ ထင္လို႔ပါ""ေဆးလိပ္နံ႔ ခံႏိုင္တာလည္း မဟုတ္ဘဲနဲ႔ ဇြတ္မလုပ္ခ်င္ပါနဲ႔ကြာ""ဒါဆို ရွင္ဘယ္အခ်ိန္မွ လံုး၀ျဖတ္လို႔ရမွာလဲ""အတတ္ႏိုင္ဆံုး ျဖတ္ေနတာပဲ" သူမေခါင္းကို ပြတ္သပ္ရင္း သူေျဖတယ္။"ရွင့္ကို ကြ်န္မအရမ္းခ်စ္တယ္။ ရွင့္ကို ကြ်န္မ မဆံုး႐ႈံးခ်င္ဘူး" ေျပာရင္း သူမ ငိုတယ္။"မငိုပါနဲ႔... ကြာ"တစ္ခါက ျမိဳ႔ထဲ သူတို႔ထြက္လည္ၾကေတာ့ လမ္းေဘးက ဓာတ္ပံုရိုက္စက္မွာ သူ႔ကိုအတင္းဆဲြျပီး ပံုႏွစ္ပံုရိုက္ခဲ့တယ္။ တစ္ပံုကို သူ႔ပိုက္ဆံအိတ္ထဲ ကပ္ေပးရင္း...."ေဆးလိပ္ေသာက္တဲ့အခ်ိန္တိုင္း ပံုထဲက ကြ်န္မကိုၾကည့္ေနာ္"ဒီလိုနဲ႔ ေဆးလိပ္ျဖတ္မယ္၊ မျဖတ္ဘူး ဆိုတာနဲ႔ပဲ လြန္ဆဲြေနမိတယ္။ လမ္းခဲြစကားကို သူမ စေျပာလာတယ္။ ဖုန္းတစ္ဖက္မွာ တစ္ညလံုး တိတ္တဆိတ္ သူတို႔ ငိုေၾကြးခဲ့ၾကတယ္။ သူမ အိပ္ရာ၀င္မွ သူဖုန္းခ်ျပီး သူတို႔ရဲ႕ အခ်စ္ဇာတ္လမ္းကို အဆံုးသတ္ခဲ့ၾကတယ္။အလုပ္ထဲမွာပဲ သူ႔ဘ၀ကို နစ္ျမဳပ္လိုက္တယ္။ ေဆးလိပ္ျဖတ္ဖို႔ ဆိုတာကို သူ မၾကိဳးစားေတာ့ဘူး။ သူနဲ႔ လမ္းခဲြျပီးေနာက္ သူမကေတာ့ ဘာမွ မျဖစ္ခဲ့သလိုပဲ။ ဒါေပမဲ့ ေဘးမွာ တစ္ခုခု လိုေနတာကို သူမခံစားမိတယ္။ ေဆးလိပ္ေသာက္သူေတြ ေတြ႔တိုင္း၊ ေဆးလိပ္နံ႔ ႐ႈမိတိုင္း သူ႔ကိုယ္ေပၚက၊ သူ႔ရင္ခြင္က ေဆးလိပ္နံ႔ကို သူမ သတိရေနမိတယ္။ ေဆးလိပ္နံ႔က သူမအတြက္ သူ႔ကို သတိရေစတဲ့အနံ႔ ျဖစ္ခဲ့တယ္။သူမ ေဆးလိပ္စေသာက္ေနမိျပီ။ပထမတစ္လိပ္ သူ႔ကို ပိုသတိရသြားတယ္။ဒုတိယတစ္လိပ္ အေငြ႔ေတြကို တစ္ခန္းလံုးလႊမ္းေအာင္ မႈတ္ထုတ္မိတယ္။ တစ္လိပ္ျပီး တစ္လိပ္.... အိပ္ရာခင္းေတြကအစ အရင္က သူမ မႏွစ္သက္ခဲ့တဲ့ သူ႔အိပ္ရာခင္းလိုျဖစ္ေအာင္ အေငြ႔ေတြ မႈတ္ထုတ္မိတယ္။ ေဆးလိပ္ေငြ႔ေတြ ႐ႈျပီး မူးေနာက္လာမွ သူမ အိပ္ေပ်ာ္သြားတတ္တယ္။သူမ ေဆးလိပ္ မေသာက္ရ မေနႏိုင္ေတာ့ဘူး။ အသည္းကဲြလို႔ ထြက္ေပါက္ရွာတာလား..? အရဲြ႕တိုက္ခ်င္လို႔လား..?သူမ ဘာမွ ေသခ်ာမသိေတာ့ဘူး။ သူမသိတာက ေဆးလိပ္ေသာက္ဖို႔ပဲ။ႏွစ္တစ္ႏွစ္ ကုန္သြားခဲ့တယ္။ မေမွ်ာ္လင့္ဘဲ ေနရာေဟာင္းမွာ သူတို႔ျပန္ဆံုၾကတယ္။ ႏွစ္အေတာ္ၾကာ ကဲြကြာေနတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေဟာင္းလိုပဲ ကမ္းစပ္ေဘးကို သူတို႔ေရာက္သြားျပန္တယ္။ ရုပ္က်သြားတဲ့ သူမကိုေတြ႔ေတာ့ သူ႔ေၾကာင့္ျဖစ္ရတယ္ဆုိျပီး သူစိတ္မေကာင္းျဖစ္မိတယ္။ သူမ ေဆးလိပ္တစ္လိပ္ ထုတ္ျပီး မီးညႇိလိုက္တယ္။"ေဆးလိပ္ေသာက္တယ္" အံ့ၾသတဲ့ ပံုစံနဲ႔ သူေမးတယ္။"အင္း.. ေသာက္ပါဦး""ေတာ္ျပီ... ကြ်န္ေတာ္ ေဆးလိပ္ျဖတ္လိုက္ျပီ""ေအာ္.. ဘယ္တုန္းကလဲ" သူေဆးလိပ္ျဖတ္ႏိုင္တာကုိ သူမ အံ့ၾသမိတယ္။"ႏွစ္၀က္ေလာက္ရွိျပီ။ ကြ်န္ေတာ္ သိပ္ခ်စ္တဲ့ ေကာင္မေလး တစ္ေယာက္ေၾကာင့္"သူမ ႏႈတ္ဆိတ္သြားမိတယ္။ လက္ၾကားမွာ ညႇပ္ထားတဲ့ ေဆးလိပ္က တုန္ခါေနတယ္။ အရင္က သူေဆးလိပ္ျဖတ္ဖို႔ သူမေမွ်ာ္လင့္ခဲ့ဖူးတယ္။ အခု သူမကိုယ္တိုင္ ေဆးလိပ္စဲြေနတယ္။ က်ဆံုးျခင္း၊ ဆံုး႐ႈံးျခင္းစတဲ့ ေ၀ဒနာေတြက သူမရင္၀ကို လာေဆာင့္တယ္။ ဘာဆက္ေျပာရမွန္း မသိလို႔ လက္ထဲက က်န္ေနတဲ့ ေဆးလိပ္ပိုပဲ သူမ ဆက္ေသာက္ေနမိတယ္။"ဘယ္တုန္းက ေဆးလိပ္စေသာက္တာလဲ""ႏွစ္၀က္ရွိျပီ။ ကြ်န္မ သိပ္ခ်စ္တဲ့ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ေၾကာင့္""သူ႔ကို ေဆးလိပ္ျဖတ္ေစခ်င္လို႔ လိုက္ေသာက္တာလား"သူမမွာ ေနာက္ထပ္ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ရွိတယ္ အထင္နဲ႔ သူေမးလိုက္တယ္။"မဟုတ္ဘူး။ သူ႔ကိုယ္ေပၚက ေဆးလိပ္နံ႔ကို ကြ်န္မ တမ္းတေနမိိလု႔ိ"သူတစ္ခ်က္ ေတြေ၀သြားတယ္။ သူ႔ေၾကာင့္လား... ပိုက္ဆံအိတ္ကို သူဖြင့္ျပီး အေရာင္လႊင့္စျပဳေနတဲ့ ဓာတ္ပံုကို သူၾကည့္လိုက္တယ္။"ဒီဓာတ္ပံုထဲက ေကာင္မေလးေၾကာင့္ ကြ်န္ေတာ္ ေဆးလိပ္ျဖတ္လိုက္တာ။ သူမအနားမွာပဲ ကြ်န္ေတာ္ ျပန္ေနခ်င္လို႔ ေဆးလိပ္ျဖတ္လိုက္တာ"သူ႔ကို သူမ ေငးၾကည့္မိတယ္။ မ်က္ရည္ေတြက ပါးျပင္ထက္ ေလွ်ာက်လို႔လာတယ္။"ကြ်န္ေတာ္ ေဆးလိပ္ျဖတ္လိုက္ျပီ။ ကြ်န္ေတာ္ဘယ္လို ျဖတ္ခဲ့တယ္ဆိုတာကို ျပန္ေျပာျပမယ္ေလ"သူ႔စကားေၾကာင့္ သူမ ျပံဳးလိုက္မိပါတယ္။ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္း၊ ၾကည္ႏႈးျခင္းကို တကယ္သိတတ္ နားလည္တတ္ရင္ ရယူဖို႔ဆိုတာ လြယ္ကူပါတယ္္။ လြယ္ကူလြန္းလို႔ တစ္ခါတရံမွာ မယံုၾကည္ႏိုင္ေအာင္ျဖစ္ျပီး လက္လႊတ္ဆံုး႐ံႈးမိတတ္တယ္။
ထန္းလွ်က္ႏွင့္ ပဲႀကီးေလွာ္
တစ္ခါတုန္းက ….ထန္းလွ်က္နဲ႔ ပဲႀကီးေလွာ္တို႔ ရည္းစားျဖစ္ၾကသတဲ့…….တစ္ေန႔မွာသူတို႔ႏွစ္ေယာက္က ေရကန္ေဘးမွာ ခ်ိန္းေတြ႔ၾကတယ္…ေရကန္ထဲမွာလည္းၾကာပန္းေတြနဲ႔ ျပည့္ေနတာပဲတယ့္ဒါနဲ႔ ပဲၾကီးေလွာ္က…..ေမာင္ရယ္….မကိုခ်စ္ရင္ေလဟိုကန္လယ္က ၾကာပန္းကို ခူးေပးပါေနာ္ဆိုၿပီး ခၽြဲသတဲ့…..ဒါနဲ႔ ထန္းလၽွက္လည္း…..ေအးပါကြာ ငါမင္းကို ခ်စ္လြန္းလို႔ ခူးေပးပါမယ္ဆိုၿပီး ေရထဲဆင္းသြားပါေလေရာ…..ကန္လယ္ကိုေရာက္လို႔ ၾကာပန္းခူးဖို႔ လက္လွမ္းကာရွိေသး ပလုတ္ဆိုၿပီးအရည္ေပ်ာ္သြားပါေလေရာပဲႀကီးေလွာ္ကလည္း ဒါကိုျမင္ၿပီး အားရပါးရ ရယ္ပါေလေရာ…သူကလည္း ရယ္ရင္းရယ္ရင္းနဲ႔ အရယ္လြန္ၿပီး ႏွစ္ျခမ္းၿပဲေရာ……
What's ur character??
က်ေနာ့္အေနနဲ႔က ေဗဒင္ဆို စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ ေဟာတဲ့ ေဗဒင္ပဲ ယံုပါတယ္။ဒါမ်ိဳးေလးေတြလည္း ဘာပဲ ေျပာေျပာ အပ်င္းေျပ အေနနဲ႔ သေဘာက်ပါတယ္။ဒီဟာေလးကို က်ေနာ့္ ေမြးေန႔နဲ႔ စမ္းၾကည့္တာ မွန္သလိုလို ျဖစ္ေနလုိ႔အားလံုးကိုလည္း share လုပ္လုိက္တာပါ။ဖူးငံု ဆယ္ေက်ာ္သက္ စာဖတ္ပရိတ္သတ္မ်ား အတြက္ ကမာၻ႔ႏုိင္ငံ အသီးသီးမွေဗဒင္ေဟာေျပာမႈ ပံုစံမ်ားကို တင္ဆက္ေပးေနရာ၊ ဒီလမွာေတာ့ ေမြးေန႔အလိုက္တိရစာၦန္ အေကာင္မ်ားနဲ႔ တင္စားၿပီး အမူအက်င့္ ဘယ္လိုရွိိတယ္ ဆိုတာတင္ျပေပးလုိက္ပါတယ္။
ဇန္န၀ါရီ၀၁ - ၀၉ ေခြး၁၀ - ၂၄ ၾကြက္၂၅ - ၃၁ ျခေသၤ့
ေဖေဖာ္၀ါရီ၀၁ - ၀၅ ေၾကာင္၀၆ - ၁၄ ခ်ိဳးငွက္၁၅ - ၂၁ လိပ္၂၂ - ၂၈ က်ားသစ္နက္
မတ္ခ်္၀၁ - ၁၂ ေမ်ာက္၁၃ - ၁၅ ျခေသၤ့၁၆ - ၂၃ ၾကြက္၂၄ - ၃၁ ေၾကာင္
ဧၿပီ၀၁ - ၀၃ ေခြး၀၄ - ၁၄ က်ားသစ္နက္၁၅ - ၂၆ ၾကြက္၂၇ - ၃၀ လိပ္
ေမ၀၁ - ၁၃ ေမ်ာက္၁၄ - ၂၁ ခ်ိဳးငွက္၂၂ - ၃၁ ျခေသၤ့
ဇြန္၀၁ - ၀၃ ၾကြက္၀၄ - ၁၄ လိပ္၁၅ - ၂၀ ေခြး၂၁ - ၂၄ ေမ်ာက္၂၅ - ၃၀ ေၾကာင
္
ဇူလိုင္၀၁ - ၀၉ ၾကြက္၁၀ - ၁၅ ေခြး၁၆ - ၂၆ ခ်ိဳးငွက္၂၇ - ၃၁ ေၾကာင္
ၾသဂုတ္၀၁ - ၁၅ ေမ်ာက္၁၆ - ၂၅ ၾကြက္၂၆ - ၃၁ လိပ
္
စက္တင္ဘာ၀၁ - ၁၄ ခ်ိဳးငွက္၁၅ - ၂၇ ေၾကာင္၂၈ - ၃၀ ေခြး
ေအာက္တိုဘာ၀၁ - ၁၅ ေမ်ာက္၁၆ - ၂၇ လိပ္၂၈ - ၃၁ က်ားသစ္နက
္
ႏုိ၀င္ဘာ၀၁ - ၁၆ ျခေသၤ့၁၇ - ၃၀ ေၾကာင္
ဒီဇင္ဘာ၀၁ - ၁၆ ေခြး၁၇ - ၂၅ ေမ်ာက္၂၆ - ၃၁ ခ်ိဳးငွက
္၁။ အကယ္၍ သင့္ေမြးရက္သည္ ေခြး ျဖစ္ပါက အလြန္ သစၥာရွိၿပီး သေဘာေကာင္းသူျဖစ္သည္။ သင္၏ သစၥာရွိမႈကို လံုး၀ သံသယ ျဖစ္စရာ မလိုေပ။ အလုပ္ႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး ရိုးသား ေျဖာင့္မတ္ကာ အလုပ္ကို ေလးစားသူ ျဖစ္ၿပီး ပင္ကိုစိတ္ရင္းအားျဖင့္လည္း ရိုးသားသူတစ္ဦး ျဖစ္သည္။ အမ်ားတကာႏွင့္ ဆက္ဆံရာတြင္မိမိကိုယ္မိမိ ရိုက်ိဳး၊ ႏွိမ့္ခ် ဆက္ဆံတတ္သူလည္း ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္မိတ္ေတြအေပါင္းအသင္းမ်ား အလယ္တြင္ အားလံုး၏ ခ်စ္ခင္မႈကို ရယူႏုိင္စြမ္းရွိၿပီး ၀တ္စားဆင္ယင္မႈႏွင့္ ပတ္သက္၍လည္း လိုက္ဖက္သည့္ အ၀တ္အစားမ်ားကိုေရြးခ်ယ္တတ္သည္။ အသစ္အဆန္းကို မက္ေမာတတ္သူ ျဖစ္သျဖင့္ ေခတ္ေပၚ အ၀တ္ အစားမ၀ယ္ႏုိင္သည့္ အခါမ်ားတြင္ စိတ္ဓါတ္က်ေလ့ ရွိသည္။ ဘ၀ကို သက္သက္သာသာေက်ာ္ျဖတ္သူမ်ား ျဖစ္ၿပီး အေပါင္းအသင္းမ်ား အလယ္တြင္ ထင္ေပၚေက်ာ္ၾကားသူလည္း ျဖစ္သည္။ သိကၡာရွိေသာ အေပါင္း အသင္းမ်ားႏ်င့္သာေပါင္းသင္းေလ့ ရွိသူလည္း ျဖစ္သည္။
၂။ အကယ္၍ သင့္ေမြးေန႔သည္ ၾကြက္ျဖစ္ပါက သင္သည္ အေပါင္းအသင္းမ်ားအားေနာက္ေျပာင္တတ္သူ ျဖစ္သည္။ ေပ်ာ္ရႊင္တတ္ေသာ အေငြ႔အသက္မ်ားသင့္မ်က္၀န္းတြင္ ေတြ႔ျမင္ေနရသည့္အတြက္ လူတိုင္းကို ဆြဲေဆာင္ႏုိင္စြမ္းရွိသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ လူအမ်ားက သင္ႏွင့္ ေပါင္းသင္းရန္ လိုလားၾကၿပီးလူစံုသည့္ ပြဲလမ္း သဘင္မ်ားတြင္လည္း သင္ရွိေနေစရန္ လိုလားၾကသည္။ သို႔ေသာ္သင္သည္ စိတ္ဆတ္သူ ျဖစ္သည္။ သင္ႏွင့္ စကားေျပာရန္ အေပါင္းအသင္းမ်ားကစကားလံုးကို ေရြးခ်ယ္ေျပာမွသာ ျဖစ္သည္။ စကား အမွားမခံ။ တစ္စံုတေယာက္ကစကားမွား ေျပာမိလွ်င္လည္း ခြင့္လႊတ္ႏုိင္စြမ္း မရွိသူ ျဖစ္သည္။
၃။ အကယ္၍ သင့္ေမြးေန႔သည္ ျခေသၤ့ ျဖစ္ပါက သင္သည္ ျခေသၤ့၏ သေဘာထားႏွင့္ဆန္႔က်င္စြာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို လိုလား ႏွစ္သက္သူ ျဖစ္သည္။ ရန္ကိုေရွာင္ရွားေလ့ ရွိၿပီး တင္းမာမႈ အေျခအေန မ်ိဳးကိုပါ လက္မခံတတ္သူ ျဖစ္သည္။အိမ္တြင္းမွာထက္ အျပင္မွာ ေပ်ာ္ေမြ႔သူ ျဖစ္ၿပီး တစ္ေနရာတည္းတြင္ ၾကာရွည္ေနရန္ မလိုလားသူလည္း ျဖစ္သည္။ ေမြးရာပါ ေခါင္းေဆာင္ ဗီဇ ရွိသူ ျဖစ္သည္။လုပ္ငန္းခြင္တြင္ အေပါင္း အသင္းမ်ားအား အလုပ္ တြင္က်ယ္ေစရန္ နည္းပရိယာယ္ၾကြယ္၀စြာျဖင့္ စည္းရံုး သိမ္းသြင္းႏုိင္ သူလည္း ျဖစ္သည္။ သူတပါး၏ခ်စ္ခင္ ျမတ္ႏိုးမႈကို လိုလားၿပီး တစံုတစ္ေယာက္က ကိုယ့္ကို ဂရုစိုက္ၿပီဆိုလွ်င္ ကိုယ္က သူ ဂရုစိုက္တာထက္ အဆေပါင္း မ်ားစြာ တံု႔ျပန္မႈ ေပးသည္။စိတ္သေဘာ ေကာင္းလြန္းျခင္းေၾကာင့္ အေပါင္း အသင္းမ်ားက ေျမွာက္ပင့္ခိုင္းေစတတ္သည္ကို အထူး သတိျပဳပါ။
၄။ အကယ္၍ သင့္ေမြးေန႔သည္ ေၾကာင္ ျဖစ္ပါက သင္သည္ အလြန္အမင္း ခ်စ္ခင္ဖြယ္ေကာင္းသူ ျဖစ္သည္။ တခါတရံတြင္ လိုအပ္သည္ထက္ ပိုၿပီး ရွက္ေနတတ္သည္။ျဖတ္ထိုးဥာဏ္ ရွိသည္။ တစ္ေယာက္တည္း ၿငိမ္ၿငိမ္ သက္သက္ ေနရသည္ကို ပိုၿပီးလိုလားသည္။ အရာရာကို ေစ့ေစ့စပ္စပ္ သိလိုစိတ္ ျပင္းျပၿပီး တစ္စုံတစ္ခုကိုေလ့လာၿပီ ဆိုလွ်င္ ေရဆံုးေရဖ်ား လိုက္တတ္သည္။ ပံုမွန္အေနအထားျဖင့္ သင္သည္ေအးေဆးတည္ၿငိမ္သူ ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ အေျခအေနအရ လိုအပ္လာပါက မီးေတာင္တစ္ခု ေပါက္ကြဲသလို ေပါက္ကြဲႏုိင္စြမ္း ရွိသူ လည္းျဖစ္သည္။ ေခတ္မီအ၀တ္အစားမ်ားကို ႏွစ္သက္သည္။ ပတ္၀န္းက်င္မွ မိတ္ေဆြမ်ားက သင့္အားေခတ္မီသူ တစ္ဦး အျဖစ္ သတ္မွတ္ထားၾကသည္။ ပတ္၀န္းက်င္ႏွင့္ေရာေထြးေနတတ္ေသာ္လည္း သူစိမ္းမ်ား ႏွင့္ စကားေျပာဆိုရန္ ၀န္ေလးတတ္သည္။အေပါင္းအသင္း ေပါင္းရာတြင္ လူေရြး ေပါင္းတတ္သူ တစ္ဦးလည္း ျဖစ္သည္။
၅။ အကယ္၍ သင္၏ ေမြးရက္သည္ လိပ္ျဖစ္ပါက သင္သည္ အရာရာကို အေကာင္းျမင္တတ္သူတစ္ဦး ျဖစ္ၿပီး စိတ္ႏွလံုးေကာင္း ရွိသူ ျဖစ္သည္။ သင္၏ ၾကင္နာမႈမ်ားကိုသင့္ပတ္၀န္းက်င္က အျမဲတေစ ဂရုျပဳမိၾကၿပီး ကိုယ္တိုင္က ၿငိ္မ္းခ်မ္းေရးကိုျမတ္ႏိုးသူျဖစ္သည္။ တစံုတစ္ေယာက္ မွားေနသည္ကို ျမင္ဦးေတာ့ ျပဳျပင္ေပးရန္၀န္ေလးသူ ျဖစ္သည္။ မည္သူႏွင့္မွ် ထိပ္တိုက္ ရင္ဆိုင္မႈ မျပဳလို။ထို႔ေၾကာင့္ ပတ္၀န္းက်င္မွ မိတ္ေဆြမ်ားက သင့္အား ခ်စ္ခင္ၾကသည္။လူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ အေၾကာင္းကိုမွ ေနာက္ကြယ္မွာ အတင္းမေျပာတတ္။ မည္သူ႔ေပၚမဆို ခ်စ္ခင္မႈေတြ ေပးအပ္ေသာ္လည္း ကိုယ့္အေပၚမွာ မည္သူကမွ် တုံ႔ျပန္မႈမရွိ။ အရာရာမွာ ရက္ေရာသူ တစ္ဦး ျဖစ္သည္။
၆။ အကယ္၍ သင့္ေမြးေန႔သည္ ခ်ိဳးငွက္ ျဖစ္ပါက သင္သည္ ေပ်ာ္ရႊင္စြာေနထိုင္ေလ့ ရွိၿပီး ဘ၀မွာ ကံေကာင္းသူ တစ္ဦးလည္း ျဖစ္သည္။ ပတ္၀န္းက်င္အေျခအေနက မည္သို႔ပင္ ျဖစ္ေစကာမူ ေပ်ာ္ရႊင္ေနေလ့ ရွိၿပီး ပတ္၀န္းက်င္၏ဂယက္ရုိက္မႈႏွင့္ ကင္းကြာေနတတ္သည္။ ေရာက္ေလရာတိုင္းမွာ ကိုယ့္ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြကို မွ်ေ၀တတ္သူ ျဖစ္သည္။ အေပါင္းအသင္းမ်ား ၾကားတြင္ ကုိယ္ကေခါင္းေဆာင္ ျဖစ္သည္။ မိတ္ေဆြမ်ား အေရး ၾကံဳတိုင္း ႏွစ္သိမ့္ အားေပးတတ္သူလည္း ျဖစ္သည္။ အေပၚစီး ဆက္ဆံမႈကို မလိုလား။ ဤသို႔ ဆက္ဆံတတ္သူ မ်ားႏွင့္ေ၀းေအာင္ ေနတတ္သည္။ လုပ္ငန္းခြင္တြင္ စံနစ္တက် လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္တတ္သည္။ အထူး သတိျပဳရန္မွာ သင္သည္ ခ်စ္လြယ္တတ္သူ တစ္ဦး ျဖစ္သည္။
၇။ အကယ္၍ သင္သည္ က်ားသစ္နက္ တစ္ဦး ျဖစ္ပါက လွ်ိဳ႕၀ွက္တတ္သူ တစ္ဦးျဖစ္သည္။ ပတ္၀န္းက်င္ ဖိအားေတြ မည္မွ်ပင္ မ်ားျပားေစကာမူ အလြယ္တကူေျဖရွင္းႏုိင္စြမ္း ရွိသည္။ တခါတရံတြင္ အေပါင္းအသင္း မ်ားႏွင့္အတင္းေျပာရ သည္ကို ၀ါသနာ ပါသည္။ ဆႏၵရွိသည့္အတိုင္း ျဖစ္ေအာင္ႀကိဳးစားတတ္ေသာ္လည္း သင့္ ဆႏၵမွာ ရံဖန္ရံခါတြင္ လက္ေတြ႔ ျဖစ္ႏုိင္စြမ္းမရွိ။ ယင္းကဲ့သို႔ေသာ အေျခအေနတြင္ မိတ္ေဆြ အခ်ိဳ႕နဲ႔ ဆက္ဆံေရးပ်က္ျပားတတ္သည္။ အခက္အခဲ ၾကံဳေတြ႔ေနရေသာ မိတ္ေဆြမ်ားကို ကူညီတတ္သူျဖစ္သည္။
၈။ အကယ္၍ သင့္ေမြးေန႔သည္ ေမ်ာက္ ျဖစ္ပါက စိတ္မရွည္၊ တက္ၾကြမႈ လြန္ကဲသူျဖစ္သည္။ အရာရာကို အျမန္ဆံုး ၿပီးေျမာက္လိုသူ ျဖစ္သည္။ ရိုးသားေသာႏွလံုးသားပုိင္ရွင္ ျဖစ္ၿပီး အမ်ား၏ အာရံု စိုက္မႈကို ခံယူလိုသူ လည္းျဖစ္သည္။ မိမိ လံုျခံဳမႈကို အထူး ဂရုစိုက္တတ္သူ တစ္ဦးျဖစ္ၿပီးကိုယ့္ဂုဏ္သတင္းႏွင့္ ပတ္သက္၍ အၿငိ အစြန္း ရွိလာၿပီ ဆိုလွ်င္ လူတိုင္းကိုလုိက္ၿပီး ေျဖရွင္းတတ္သူ ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ မည္သည့္အ လုပ္ကိုမဆိုစမလုပ္ခင္ ကတည္းက သတိႀကီးစြာ ထားတတ္သူမ်ား ျဖစ္သည္။ ဆဌမ အာရံု၏ႏိႈးေဆာ္မႈေၾကာင့္ အႏၱရာယ္ က်ေရာက္ျခင္းမွ ကင္းေ၀းတတ္သည္။ ေငြေၾကးကိုတန္ဖိုးထားတတ္သူ မ်ားလည္း ျဖစ္တတ္သည္။
Sunday, January 25, 2009
နင္..သိလားခ်စ္သူ...
နင္..သိလားခ်စ္သူ...
တစံုတရာတြက္ေက်းဇူးတင္စကားေတြ..
ေရျပည့္ေနတဲ့..အိုးထဲက..
လမင္းၾကီးလိုပဲ..
ျပည့္ေဖာင္း..တည္ျငိမ္ေလရဲ႕..
........................................................
ထိေတြ႕လိုက္တဲ့ခါေလ
လႈပ္ယက္လိုက္တဲ့...
လႈိင္းေလးေတြတြက္..
မထိုးဆြလိုက္နဲ႕ေနာ္......
ငါ့..ရင္ဘတ္ေတြ...တိုးေၾကကုန္မွဆိုးလုိ႕...
.........................................................................
ေမးခြန္းေတြတြက္...အေျဖရွိေနတဲ့..
ေန႕ရက္ေတြထဲမွာ...
တခါတခါ..တေယာက္တည္း....
တည္ျငိမ္ေနရေပမယ့္....
ငါ့ႏွလံုးခုန္သံေတြ....ျပန္ၾကားေနရတဲ့..
နာရီလက္တံေတြရဲ႕...
ႏႈတ္ဆက္စကားေတြထဲမွာ..
ငါ...မပါပရေစနဲ႕.....
..............................................................
အားလံုး...အဆံုးသတ္ရတဲ့ခါ...
နိဒါန္းျပန္လွန္ၾကည္တတ္တဲ့..
နင့္အတြက္...
စာကိုယ္ပိုက္မွာ..ငါက...
ခံစားစရာေကာင္...သရုပ္ေဆာင္..
ျဖစ္ခြင့္ရတာ...ေက်နပ္..မျပံဳးေတြ..
ေနေနတတ္ပါပီ...
.....................................................
နင္.........ေမ့တတ္လာတဲ့အခါေလ
ေမ့ထားခဲ့တဲ့ပံုစံေလး..ရိုးစင္းေနတယ္...
အထူးဆန္းက်န္ရစ္ရမယ့္..
ငါ...က.
အျပံဳးမ်က္ရည္.....
မရည္ရြယ္ပဲက်လာရင္...
ရူးရူးမူးမူး..
ခါးသီးတတ္မယ္..နင္ရယ္..
တစ္ၿခမ္းပဲ့လမင္း
တစ္ၿခမ္းပဲ့လမင္း
စိတ္ထင္ရာစိုင္းသြားတဲ့မင္းကို
ရင္အကြဲခံၿပီးအၿပံဳးေတြနဲ႔ ႀကိဳေနေပးသူပါ
ခဏသာရတဲ့ မင္းအၿပံဳးတစ္ခုအတြက္
ရင္ဘတ္တစ္ခုလံုး
ဟင္းလင္းျပင္ေလဟာနယ္ျဖစ္သြားရင္ေတာင္
ထာ၀ရေပးဆပ္မယ့္သူပါ …………
ေရးေရးေလးမက္ခဲ့ဘူးတဲ့ အိမ္မက္ကို
ျပန္လိုခ်င္တဲ့ အရူးတစ္ေယာက္လို
( မင္းေၾကာင့္ )
အေတြးေတြနဲ႔ ယဥ္ယဥ္ေလးရူးေနသူပါ…………………
တကယ္ေတာ့ ငါဟာ
မိုးေပၚက တၿခမ္းပဲ့လမင္းကို
ေလွာင္ရယ္မိလို့
ရင္ဘတ္ထဲကႏွလံုးသား
တစ္ၿခမ္းပဲက်န္ေတာ့တာကို
သတိမၿပဳ ခဲ့မိသူပါ…….
Saturday, January 17, 2009
ဖတ္ၾကည့္ပါ
> ေရွးတုန္းက ငရဲျပည္က ယမမင္းႀကီး ေရွ ့သို ့ စာေရးဆရာ တစ္ဦးႏွင့္ သူခိုးတစ္ေယာက္ တစ္ျပိဳင္နက္ ေရာက္လာႀကတယ္။ စာေရးဆရာ ဆိုသူဟာ ငရဲျပည္မေရာက္မီ လူ ့ ျပည္မွာတုန္းက အလြန္နာမည္ႀကီး ထင္ေပၚေက်ာ္ႀကားတဲ့ စာေရးဆရာတစ္ဦး ျဖစ္ခဲ့တယ္။ သူခိုးဆိုသူကေတာ့ အလစ္သုတ္ ေဖာက္ထြင္းသူခိုး လမ္းဓားျပလုပ္ ဆိုတဲ ့ အဆိုးမွန္သမ်ွ အကုန္လုပ္လာတဲ ့လူပါ။> သူတို ့ႏွစ္ေယာက္ ယမမင္းႀကီး ထံေမွာက္မွာ အစစ္အေဆးခံျပီးေတာ့ ျပစ္ဒါဏ္အသီးသီး ခ်မွတ္ခံႀကရပါတယ္။ ငရဲသားေတြက ငရဲအုိးႀကီးႏွစ္လံုးထဲမွာ တစ္ေယာက္စီထည့္ျပီး ဒယ္အုိး ေအာက္မွာ ငရဲမီးေတြ ဖိုေပးလုိက္တယ္။ သူခိုးရဲ ့ ဒယ္အုိးေအာက္က ငရဲမီးေတြဟာ ၊ မီးေတာက္မီးလ်ွံေတြ ဟိန္းေနျပီး ငရဲခန္းမႀကီးရဲ ့ ေက်ာက္သားအမုိးႀကီးေတာင္ တဖ်စ္ဖ်စ္ျမည္ လာတဲ့အထိ ပူျပင္းတယ္လို ့ ဆိုပါတယ္။ အဲ ... စာေရးဆရာရဲ ့ ဒယ္အုိးေအာက္က်ေတာ့ ငရဲသားေတြက ငရဲမီးေသးေသးကေလး ဖိုေပးထားလုိက္ပါတယ္။ အဲဒီ ငရဲမီးေသးေသးကေလးဟာ တျဖည္းျဖည္း ႀကီးႀကီးလာတာ ငရဲခန္းမႀကီး တစ္ခန္းလံုး နီရဲ ထိန္လင္းေနပါသတဲ ့။>>> ႏွစ္ပရိေစၦဒ အေတာ္ႀကာလာတဲ့ အခါမွာ သူခိုးရဲ ့ ငရဲအုိးေအာက္က မီးေတာက္ႀကီးဟာ တျဖည္းျဖည္း မီးရွိန္ေလ်ာ့ျပီး မီးျငိမ္းသြားပါတယ္။ နာမည္ေက်ာ္ စာေရးဆရာရဲ ့ ငရဲအိုး ေအာက္က မီးေတာက္ႀကီးကေတာ့ ႀကာေလ အရွိန္ေကာင္းလာေလ ျဖစ္ျပီး မီးေတာက္မီးလွ်ံေတြ ပိုျပီး ႀကီးမားလာပါတယ္။ ႀကာေလပိုျပီး ပူေလာင္လာေလ ျဖစ္ေနပါတယ္။ သူခိုးရဲ ့ ငရဲမီး ျငိမ္းေသသြားတာ ျမင္ရျပီး သူ ့ငရဲမီးက အရွိန္ေကာင္းလာတာ ေတြ ့ရတဲ ့ စာေရးဆရာ နာမည္ေက်ာ္က ..... ငါဟာ ပုိက္ဆံမက္ေမာျပီး င့ါကေလာင္ကုိ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေရးခ်င္ရာရာေတြ ေရးခဲ့တဲ ့ အျပစ္ရွိတာေတာ့ မွန္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူတပါးပစၥည္းကို မတရားလုယက္ ခိုးယူေနတဲ့ သူခုိးနဲ ့ ႏွဳိင္းစာလ်ွင္ ငါ့ အျပစ္က ဘာမွ မႀကီးလွပါဘူး။ ဒီလုိ ငါ့မွာ အျပစ္ႀကီးႀကီး မရွိဘဲႏွင့္ သူခိုးထက္ပုိျပီး အျပစ္ဒါဏ္ခံရတာေတာ့ မမ်ွတပါဘူး၊.... လုိ ့ေတြးမိျပီး ....>> ဘုရားသခင္ မတရားဘူး....>> လို ့ ေအာ္ဟစ္ပါေတာ့တယ္။> ..........................................> အဲဒီအခါ ငရဲသူမတစ္ေယာက္ ျဗဳန္းကနဲ ေပၚလာျပီး နာမည္ေက်ာ္စာေရးဆရာကို ႀကိမ္းေမာင္းေတာ့တာပါပဲ။> ဟဲ ့။။ လူယုတ္မာ ... ။ နင္ ဘုရားသခင္ကို ဘာေႀကာင့္အျပစ္ဆိုေနရတာလဲ ။ နင့္က နင့္ကိုယ္ကို သူခိုးနဲ ့ ႏွဳိင္းေနရသလား ။ သူခိုးရဲ ့အျပစ္ဟာ နင္က်ဴးလြန္တဲ ့အျပစ္နဲ ့ ႏွဳိင္းစာလ်ွင္ ဘာမွ မေျပာပေလာက္ဘူး။ သူခိုးဟာ လူ ့ဘဝတေလ်ာက္လံုး တရားလက္လြတ္ ဥပေဒမဲ ့ ဆိုးေပခိုးတုိက္လာတဲ ့ အျပစ္ကေလးပဲ ရွိတယ္။> နင့္အျပစ္ေတြကုိ ႀကည့္စမ္း။ နင္ေရးသားခဲ့တဲ ့ စာေပအဆိပ္ေတြဟာ လူေတြရဲ ့ စိတ္ဓာတ္ စာရိတၱကို ခ်ိနဲ ့ သတၱိေႀကာင္ေစရံုသာမက ၊ ပတ္ဝန္းက်င္ လူ ့ေလာကႀကီး တစ္ခုလံုးကို ႏွစ္ပရိေစၦဒ ႀကာေလေလ၊ အဆိပ္အေတာက္ေတြ ပ်ံ ့ႏွံ ့ လာေလေလ ျဖစ္ေနတာပဲ။> .................................. ......> ဟုိမွာႀကည့္စမ္း။> နင့္အေရးအသားေႀကာင့္ တစ္ကမၻာလံုးမွာ ျဖစ္ေနတဲ ့ ဒုစရိုက္ရာဇဝတ္မွဳေတြ ၊ စိတ္ဆင္းရဲ ကိုယ္ဆင္းရဲ ျဖစ္ေနႀကတဲ့သူေတြ၊ မိဘစကားနားမေထာင္ဘဲ မိဘကို အရွက္ကြဲ အက်ဳိးနည္းေအာင္ မိဘ စိတ္ဆင္းရဲေအာင္ ဆုိးေပပ်က္ဆီးေနတဲ့ ကေလးေတြ ၊ အဲဒီကေလးေတြရဲ ့ ဆင္ျခင္တံုတရားေတြ ၊ အက်င့္စာရိတၱေတြကို ပ်က္ဆီးေအာင္ လုပ္ခဲ့တာ ဘယ္သူလဲ ၊ နင္လုပ္ခဲ့တာ နင္ေရးခဲ့တာ ၊ ယဥ္ေက်းမွဳ ဓေလ့ထံုးစံေတြကို သေရာ္ေလွာင္ေျပာင္ျပီး လူ ့အသိုက္အျမံဳကေလးေတြကို တစစီ ကြဲျပဲသြားေအာင္ တရားဥပေဒနဲ ့ အိမ္ေထာင္မွဳ စည္းကမ္းေတြ ဗရုတ္သုတ္ခ ျဖစ္သြားေအာင္ ေရးခဲ့တာ ဘယ္သူလဲ ၊ နင္ ေရးခဲ့တာ။> ...................................> ႀကည့္စမ္း။> နင္ေရးတဲ့ စာေတြ ဖတ္ျပီး တစ္တိုင္းျပည္လံုး လမ္းလြဲလိုက္မိတယ္၊ ခိုးမွဳ ဝွက္မွဳ ရာဇဝတ္မွဳေတြ ၊ ေသာင္းက်န္းပုန္ကန္မွဳေတြ ျဖစ္ေနရတာေတြဟာ တိုင္းျပည္ပ်က္လု မတတ္ပဲ ။အဲဒါ နင္လုပ္ခဲ့တာေတြ ၊ အဲဒီလူေတြ ကိုယ္ဆင္းရဲ စိတ္ဆင္းရဲ ဒုကၡေရာက္ခဲ့ ရျပီး က်ဆင္းခဲ့ရတဲ့ ေခ်ြးေတြ ေသြးေတြ ၊ မ်က္ရည္ေပါက္ေတြအတြက္ နင့္ကို အျပစ္တင္ရမွာပဲ။> .................................> လူယုတ္မာ။ နင္ေရးခဲ့တဲ ့စာေတြေႀကာင့္ လူသားေတြ ဘယ္ေလာက္ ပ်က္စီးဒုကၡေရာက္ခဲ့ ၊ ခံစားခဲ့ရတာကို နင္ျမင္ျပီလား၊ နင္ ဘုရားသခင္ကုိ မထီမဲ ့ျမင္ ျပဳဝံ့ေသးသလား ။ ကဲ .. ။ အဲဒီအျပစ္ေတြ ေက်ေအာင္ နင္ဆက္ျပီး ငရဲခံေပအံုးေတာ့ ဆိုျပီး ငရဲသူမကေလးဟာ ငရဲအုိးႀကီးရဲ ့ အဖံုးကို ဂ်ိမ္းကနဲ ပိတ္ခ်လုိက္ပါသတဲ့ ။
Email မွ တဆင့္ရေသာ ပံုၿပင္ေလး ပါ။
EQ or IQ
EQ လား IQ လားလူတစ္ေယာက္၏ ေအာင္ျမင္မႈရရန္အတြက္လုိအပ္ခ်က္မွာ ဦးေႏွာက္ဉာဏ္ရည္အဆင့္(IQ) မဟုတ္။ ႏွလုံးရည္အဆင့္အတန္း(EQ)ျဖစ္ေၾကာင္း အေမရိကန္ႏိုင္ငံ ဟားဗတ္တကၠသုိလ္မွ စိတ္ပညာ႐ွင္ နီးယဲလ္ဂုိးလ္မန္းက ေဖာ္ထုတ္ေျပာၾကားခ့သဲ ည္။ သူသည္ ဆယ္ႏွစ္အတြင္း အလုပ္သမား တစ္ေထာင္ခန္႔ကုိ သုေတသနျပဳ ေလ့လာေတြ႕႐ွိမႈအရ (IQ)ေၾကာင့္ေအာင္ျမင္သူ ၂၅%၊ (EQ)ေၾကာင့္ေအာင္ျမင္သူ ၇၅% ႐ွိေၾကာင္း ေတြ႕႐ွိခဲ့သည္။ ဦးေႏွာက္ဉာဏ္ရည္အဆင့္ေကာင္းေသာ ဘြဲ႕ရပညာတတ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးတစ္ေယာက္သည္ ႏွလုံးရည္အဆင့္အတန္း ည့ံဖ်င္းသျဖင့္ လုပ္ငန္းခြင္မွာ ေအာင္ျမင္မႈမရ၊ အလုပ္မွ ထြက္ခဲ့ရေလၿပီ။ ထုိအလုပ္ကုိ ဦးေႏွာက္ဉာဏ္ရည္အဆင့္နိမ့္ၿပီး ဘြဲ႕မရေသာ္လည္း ႏွလုံးရည္အဆင့္အတန္းျမင့္သည့္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးက အုပ္ခ်ဳပ္လုပ္ကိုင္သည့္အခါ လုပ္ငန္းေအာင္ျမင္႐ုံမက ထုိအုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးသည္ လုပ္ငန္းတြင္ ႐ွယ္ယာ၀င္တစ္ေယာက္ပင္ ျဖစ္ခ့ရဲ ေၾကာင္း နီးယဲလ္ဂိုးလ္မန္းသုေတသနျပဳရာ၌ ေတြ႕႐ိွခ့ရဲ သည္။ (EQ)ႏွလုံးရည္ျပကိန္း (Emotional Quotient)သည္ အက်င့္စာရိတၱႏွင္ စိတ္ေနသေဘာ သဘာ၀၏ အရည္အေသြးပင္ျဖစ္သည္။ ႏွလုံးရည္အဆင့္အတန္း (EQ)ျမင့္သူသည္ - (၁) ကုိယ့္ကုိကုိယ္ အကဲျဖတ္သိႏိုင္ျခင္း (Self Evaluation) (၂) ႐ုတ္တရက္ေပၚေပါက္လာေသာ စိတ္လႈံ႕ေဆာ္မႈကုိ ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ျခင္း (Impulse Control) (၃) ကုိယ့္သိကၡာကုိယ္ေစာင့္ျခင္း (Self Oiscupline) (၄) တစ္ဖက္သားအေပၚ စာနာေထာက္ထားင့ညဲ ာႏိုင္စြမ္း႐ိွျခင္း (Compassion) (၅) တစ္ဖက္သား၏ေကာင္းေသာလုပ္ရပ္ကုိ ထုတ္ေဖာ္ခ်ီးက်ဴးႏိုင္စြမ္း႐ွိျခင္း (Praise) (၆) မွန္ကန္ေကာင္းမြန္စြာ ေတြးေခၚစဥ္းစားႏိုင္ျခင္း (Positive Thinking) ……………………… စသည့္ အခ်က္အလက္မ်ားႏွင့္ျပည့္စုံသူျဖစ္သည္။ ထုိသူသည္ (EQ)ကုိ မိဘႏွစ္ပါးထံမွ အေမြဆက္ခံရ႐ွိႏိုင္သည္။ ႏွလုံးရည္အဆင့္ျမင့္ေသာ မိဘမ်ားမွ ေပါက္ဖြားလာသူသည္ အလုိအေလ်ာက္ ႏွလုံးရည္ျမင့္သူျဖစ္လာၿပီး ႏွလုံးရည္အဆင့္နိမ့္ေသာမိဘမွ ေပါက္ဖြားလာသူမွာ ႏွလုံးရည္အဆင့္နိမ့္သူသာ ျဖစ္ေနတတ္သည္။ သည္ေနရာနွင္ မိေကာင္းဖခင္သားသမီးဆုိသည့္စကားရပ္၏ ေလးနက္မႈကုိ သိျမင္ႏိုင္လိမ့္မည္ ထင္ပါသည္။ မိဘေကာင္းလွ်င္ သားသမီးေကာင္းမည္၊ မိဘဆုိးလွ်င္ သားသမီးလည္းဆုိးမည္ဆုိသည့္ အဓိပၸါယ္သေဘာပင္ျဖစ္သည္။ ႏွလုံးရည္အဆင့္ကုိ မိဘထံမွရသျဖင့္ ဆုိးေသာမိဘမွ ေပါက္ဖြားလာေသာသူသည္ သားစဥ္ေျမးဆက္ဆုိးၿပီး ေအာင္ျမင္မႈမရ၊ ဘ၀ခရီးလမ္းတစ္ေလွ်ာက္လုံး နလံမထူႏိုင္ျဖစ္ေနလွ်င္ သဘာ၀ႀကီးကုိ တရားပါ့မလားဟု ေမးစရာေပၚလာႏိုင္ပါသည္။ ထုိေမးခြန္းအတြက္ အေျဖ႐ွိပါသည္။ အေျဖက ႏွလုံးရည္အဆင့္အတန္းျမင့္မားလာေစရန္ ျပဳျပင္ယူ၍ရသည္ဆုိျခင္းပင္ျဖစ္၏။ ႏွလုံးရည္အဆင့္ကုိ မိဘထံမွရသလုိ ဦးေႏွာက္ဉာဏ္ရည္အဆင့္မွာလည္း မိဘမ်ားထံမွ ထက္၀က္ရေၾကာင္းတင္ျပလုိပါေသးသည္။ စိတ္ပညာ႐ွင္ ပါေမာကၡႀကီး၏ သုေတသနျပဳခ်က္အရ ဦးေႏွာက္ဉာဏ္ရည္အဆင့္ ၅၀% မွာ မိဘမ်ားထံမွရ႐ွိသည္။ ထုိသုိ႔ရ႐ွိျခင္းသည္ အတုိးအေလ်ာ့မ႐ွိ။ ေျပာင္းလဲျခင္းမ႐ွိေပ။ က်န္ေသာ ၅၀%ကုိ ပတ္၀န္းက်င္ႏွင့္ မိမိအား ထိန္းေက်ာင္းျပဳျပင္ေပးသူ (ဆရာ၊ ဆရာမ)မ်ားထံမွရသည္။ ဦးေႏွာက္ဉာဏ္ရည္အဆင့္နိမ္ေသာပတ္၀န္းက်င္တြင္ ေနထိုင္ႀကီးျပင္းခ့သဲ ူ၊ ဉာဏ္ရည္အဆင့္နိမ့္ေသာ ထိန္းေက်ာင္းျပဳျပင္ေပးသူတို႔လက္တြင္ ႀကီးျပင္းခ့သဲ ူသည္ က်န္ ၅၀%မွာ အဆင့္နိမ့္တတ္သည္။ ကၽြန္ေတာ့္ဆုိလိုရင္းမွာ ပထမ ၅၀% (မိဘမ်းာထံမွရ)သည္ ေျပာင္းလဲမႈ မ႐ွိႏိုင္ေသာ္လည္း က်န္ ဒုတိယ ၅၀%သည္ ပတ္၀န္းက်င္ႏွင့္ျပဳျပင္ထိန္းေက်ာင္းေပးသူမ်ားအေပၚ လိုက္ၿပီး ဉာဏ္ရည္အနိမ့္အျမင့္ ေျပာင္းလဲမႈ႐ွိတတ္ေၾကာင္းပင္ျဖစ္သည္။ ဦးေႏွာက္ဉာဏ္ရည္အဆင့္ ႏွလုံးရည္အဆင့္တုိ႔တြင္ ႏွလုံးရည္အဆင့္က အဓိကက်ေၾကာင္း ကၽြန္ေတာ္ တင္ျပခဲ့ၿပီးျဖစ္သည္။ ကၽြန္ေတာ္ ေျပာဆုိျခင္းအေပၚ ဉာဏ္ရည္အဆင့္႐ွိရန္မလုိဟု မယူဆ ေစလုိပါ။ လူတစ္ေယာက္သည္ ဉာဏ္ရည္အဆင့္ေကာင္းၿပီး၊ ႏွလုံးရည္အဆင့္အတန္းပါေကာင္းလွ်င္ ထိပ္ဆုံးေရာက္ဖုိ႔ ေသခ်ာပါသည္။ ဉာဏ္ရည္အဆင့္နိမ့္ၿပီး ႏွလုံးရည္အဆင့္ေကာင္းလွ်င္လည္း ထိပ္ဆုံးသုိ႔ ေရာက္ႏိုင္ပါသည္။ ဦးေႏွာက္ဉာဏ္ရည္အဆင့္သာေကာင္းၿပီး ႏွလုံးရည္မေကာင္းလွ်င္ အဆင့္အတန္းတစ္ခုကုိ ရ႐ွိႏိုင္ေသာ္လည္း ထိပ္ဆုံးသုိ႔ မေရာက္ႏိုင္၊ ေ႐ႊလက္ပိုင္႐ွင္မျဖစ္ႏိုင္ပါ။ ႏွလုံးရည္ေကာင္းေသာ ေ႐ႊလက္ပိုင္႐ွင္ျဖစ္ရန္ မိဘႏွစ္ပါးက မေပးခ့လဲ ွ်င္ မိမိဘာသာ မိမိတည္ေဆာက္ယူရပါမည္။ ထုိသုိ႔တည္ေဆာက္ရန္ လိုအပ္သည့္အခ်က္မ်ားကုိ တင္ျပပါမည္။ ႏွလုံးရည္အဆင့္ေျပာင္းလဲရန္အတြက္ ……………. (၁) အေျခအေနကုိ မွန္မွန္ကန္ကန္အကဲျဖတ္ပါ။ (၂) မွန္ကန္စြာသိျခင္းျဖင့္ ဘ၀င္ျမင့္ျခင္း၊ သိမ္ငယ္ျခင္းတုိ႔ကုိ ေ႐ွာင္႐ွားရမည္။ မိမိစိတ္ကုိ အစြန္းတစ္ဘက္သုိ႔ မေရာက္ပါေစႏွင့္။ (၃) စိတ္ခံစားခ်က္ကုိ ထိန္းခ်ဳပ္ပါ။ ၀မ္းနည္းလြယ္၊ ေဒါသျဖစ္လြယ္ မ႐ွိပါေစႏွင့္။ (၄) ျပႆနာတစ္ရပ္ကုိ ေျဖ႐ွင္းရာတြင္ ၿငိမ္းခ်မ္းစိတ္ေမြးပါ။ စိတ္ကုိတည္ၿငိမ္ေအာင္ထားပါ။ (၅) ကိုယ္ခ်င္းစာတရား႐ွိပါ။ အမ်ား၏ ခ်စ္ခင္မႈရ႐ွိေစရန္ အေပးအယူမွ်တစြာ ေနတတ္ေအာင္ ႀကိဳးစားေလ့က်င့္ပါ။ (၆) စည္းကမ္းသတ္မွတ္ပါ။ အလုပ္အကိုင္ အႀကံအစည္တစ္ခုကုိ ခ်က္ခ်င္းထလုပ္ပါ။ အခ်ိန္ေ႔႐ႊဆိုင္းျခင္းမျပဳဘဲ သတ္မွတ္ခ်ိန္တြင္ ၿပီးစီးေအာင္လုပ္ပါ။ (၇) အျပဳစိတ္ထားပါ။ အေကာင္းဘက္က ေတြးေခၚစဥ္းစား အေကာင္းျမင္စိတ္ထားပါ။ (၈) တစ္ဖက္သားကုိ အဓိပၸါယ္႐ွိစြာ ခ်ီးက်ဴးပါ။ (၉) သိကၡာ႐ွိျခင္း၏အဓိပၸါယ္ကုိသိပါ။ သိကၡာ႐ွိစြာေနထိုင္တတ္ေအာင္ ႀကိဳးစားပါ။ ေဖာ္ျပပါအခ်က္မ်ားအနက္ သင့္တြင္ ဘာေတြ႐ွိၿပီး ဘာေတြခ်ဳိ႕ယြင္းေနသည္ကုိ ေ၀ဖန္ အကဲျဖတ္ပါ။ ခၽြတ္ယြင္းခ်က္မ်ားျပည့္စုံလာေအာင္ႀကိဳးစားပါ။ သင္သည္ ႏွလုံးရည္အဆင့္႐ွိသူ တစ္ေယာက္ဘ၀သုိ႔ ေရာက္လာပါလိမ့္မည္။ သင္သည္ ေ႐ႊလက္ပိုင္႐ွင္ဘ၀သုိ႔ ေရာက္လာႏိုင္သလုိ သင္၏ သားစဥ္ေျမးဆက္တုိ႔လည္း ေ႐ႊလက္ပိုင္႐ွင္ဘ၀သုိ႔ ေရာက္ေအာင္ အေမြေပးႏိုင္ပါလိမ့္မည္။ မိဘထံမွအေမြရေသာ ႏွလုံးရည္အဆင့္ကုိ ျမင့္မားႀက့ံခိုင္လာေစရန္ ႀကိဳးစားအားထုတ္ၿပီး ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲ၍ရသလုိ မိမိ၏အျပဳအမူအေနအထိုင္ေၾကာင့္ အေမြရထားေသာ ႏွလုံးရည္အဆင့္ ပ်က္စီးသြားႏိုင္သည္ကုိလည္း သတိျပဳေစခ်င္သည္။ လူတစ္ေယာက္ကုိ ေကာင္းေအာင္ျပဳျပင္ႏိုင္သူသည္ ထုိသူကုိယ္တိုင္ျဖစ္သလုိ ဆုိးေအာင္ တြန္းပုိ႔ႏိုင္သူမွာလည္းထုိသူပင္ျဖစ္သည္။ သင္သည္ ဦးေႏွာက္ဉာဏ္ရည္အဆင့္နိမ့္ေသာ္လည္း ႏွလုံးရည္အဆင့္ျမင့္သူျဖစ္ခဲ့လွ်င္ သင့္ထံမွ အေမြမရႏိုင္ေသာ ဉာဏ္ရည္အဆင့္သုိ႔ သားသမီးမ်ား ရ႐ွိႏိုင္ေစရန္ေကာင္းေသာ ပတ္၀န္းက်င္၌ေနပါေစ။ ေကာင္းေသာ ျပဳျပင္ထိန္းသိမ္းသူႏွင့္ ေတြ႕ပါေစ။ လူတစ္ေယာက္အတြက္ ဉာဏ္ရည္အဆင့္႐ွိၿပီး ႏွလုံးရည္အဆင့္ပါ႐ွိလွ်င္ အေကာင္းဆုံးဟု ကၽြန္ေတာ္ ဆုိခ်င္ပါသည္။
"ေကာင္းထက္"၏ ေ႐ႊခင္းလမ္းကုိေလွ်ာက္မလား၊ ေငြခင္းလမ္းကုိေလွ်ာက္မလား စာအုပ္မွ။