တိတ္ဆိတ္မႈေတြသာစိုးမိုး
အေမွာင္ေတြႀကီးစိုးတဲ့ညေတြမွာ
ေစာင့္ေမွ်ာ္သူမရွိတဲ့
အေဖာ္မဲ့အခန္းငယ္ဆီ
အိမ္ျပန္ခ်ိန္ေတြ ငါေၾကာက္တယ္ ….။
ဒီလိုနဲ႔
မင္းဟာငါ့ဘ၀ထဲကို၀င္ေရာက္
အေမွာင္ကိုမေၾကာက္ပဲ
ငါ့အိမ္အျပန္လမ္းေတြ ေတာက္ပလာခဲ့တယ္…။
တိတ္ဆိတ္တဲ့ င့ါအခန္းငယ္ထဲ
ေကာ္ဖီတခြက္ ကြန္ျပဴတာတလံုးနဲ႔
ခုေတာ့..ငါ့ညေတြအဓိပါယ္ရွိခဲ့ၿပီ…။
Friday, June 5, 2009
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment